Het klinkt misschien raar om dit te zeggen van een humoristisch boek, maar ik heb hier meer aan gehad dan welk managementboek dan ook. Het grote probleem met managementboeken is dat ze zichzelf te serieus nemen, en aangezien management geen exacte wetenschap, is elk boek dat niet inspirerend is, op zichzelf waardeloos. Dit boek gaat ervanuit dat we allemaal idioten zijn, en dat sommige idioten zo weinig kunnen dat ze wel manager moeten worden, om kritiek te kunnen uiten op andere idioten. Dat is gechargeerd, maar het heeft een elementaire waarde, die het mogelijk maakt om je werk te blijven uitvoeren, terwijl het management de trend van de week omarmt, en hoopt dat je die serieus gaat nemen. Tegelijk is het boek gevuld met praktijkvoorbeelden uit Amerika, waarvan we hopen dat het hier nooit zo ver komt, maar waarvan steeds meer elementen hun intrede doen. Dit boek kan je inspireren hoe je moet omgaan met zogenaamd leidinggevenden (het managen van managers), maar als je daar niet voor open staat, blijft het nog steeds een boek waarom ik hardop heb kunnen lachen, met een goede selectie Dilbert-strips.

Citaat: "Management is nature's way of removing idiots from the production flow". ( )