Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
Het maken van verre reizen zit deze Zuid-Afrikaanse auteur in het bloed. In Griekenland ontmoet hij een jonge Duitser die hij als zielsverwant herkent. Hij is bereid hem in alles te volgen, totdat de prijs te hoog wordt. In Afrika raakt hij in de ban van een Zwitserse rugzaktoerist, die zijn gevoelens misschien wel, maar misschien ook niet beantwoordt. Tot slot wordt hij in India overvallen door de wanhoopsdaad van zijn vriendin Anna. Waar hij ook is, en wie hij onderweg ook ontmoet, steeds wordt hij geconfronteerd met de vraag hoeveel je van jezelf op wilt geven om bij een ander te kunnen horen.… (meer)
Sommigen vinden dat dit boek gediskwalificeerd had moeten worden van de ManBookerprize, omdat het geen roman zou zijn ("het zijn 3 losse novelles") en omdat het geen fictie zou zijn ("het is gewoon autobiografie"). Persoonlijk vind ik dat niet interessant. Wat mij betreft is het een autobiografische roman die bestaat uit drie losjes met elkaar verbonden episodes, of anders maar niet. Het is de kwaliteit die telt tenslotte. Galgut schrijft prachtig: niet snoeverig, van 'kijk mij eens knap met taal omgaan', maar met een trefzekere elegantie, die door zijn onopvallende eenvoud de minder op stijl lettende lezers wel eens zou kunnen ontgaan, zoals in deze passage, die je rustig moet proeven:
A journey is a gesture in scribed in space, it vanishes even as it's made. You go from one place to another place, and on to somewhere else again, and already behind you there is already no trace that you were ever there. The roads you went down yesterday are full of different people now, none of them knows who you are. In the room you slept in a stranger lies in the bed. Dust covers over your footprints, the marks of your fingers are wiped off the door, from the floor and table the bits and pieces of evidence that you might have dropped are swept up and thrown away and they never come back again. The very air closes behind you like water and soon your presence, which felt so weighty and permanent, has completely gone. Things happen once only and are never repeated, never return. Except in memory. (p. 123)
Het boek bestaat uit drie reizen, zoals de ondertitel al aangeeft. De hoofdpersoon heet Damon en het grootste deel van het boek wordt in de derde persoon verteld, maar ook wordt er met enige regelmaat ineens kort naar de eerste persoon overgeschakeld, vooral naar het eind toe. Dit heeft te maken met het feit dat het boek onder meer een exploratie is van hoe herinneringen werken ("in memory more than anywhere else travelling is like free-fall, or flight," p. 26). De passages in de derde persoon (de meeste) zijn gebeurtenissen die de schrijver zich nog wel herinnert, maar door het tijdsverloop eerder als een toeschouwer dan als een participant. Bij de passages in de eerste persoon is de schrijver nog bijna aanwezig in de gebeurtenis, voelt hij het gevoel van dat moment nog. Het suggereert dat de schrijver in de loop der jaren is veranderd, gedeeltelijk afstand heeft genomen van zijn jongere zelf en daarmee, hoewel nog steeds zonder wortels, is gegroeid.
Tijdens de eerste reis (The Follower) is hij een onzekere jongeman, die in Griekenland een Duitser ontmoet, verder met hem reist in Afrika en een ongemakkelijke, onevenwichtige vriendschap met vaag erotische ondertonen met hem opbouwt. In het volgende deel, dat een aantal jaren speelt (The Lover), is weer sprake van een reisontmoeting met een jongeman uit Europa, maar hier lijken de onuitgesproken gevoelens wederzijds te zijn, alhoewel ze altijd onuitgesproken blijven. In het derde deel (The Guardian) is Damon een man van middelbare leeftijd die naar India afreist met een goede vriendin die in een psychotische periode verkeert en iemand nodig heeft die op haar past en ervoor zorgt dat ze haar pillen neemt en van de alcohol afblijft.
Damon houdt eigenlijk niet van reizen, zo zegt hij, maar is, gedreven door rusteloosheid, altijd onderweg. De toevallige, vluchtige ontmoetingen met andere reizigers zijn de voornaamste relaties die hij aangaat. Maar steeds is hij vooral op zoek naar zichzelf en steeds is hij vooral iemand die observeert, totdat hij in het laatste en meest aangrijpende deel wordt gedwongen wordt om actie te ondernemen.Er zit nauwelijks humor in dit boek en erg vrolijk zijn de gebeurtenissen ook niet, maar doordat Damon zo gevoelig is ("Her story travels into him, his skin is very thin, there's no barrier between him and the world, he takes it all in," p. 175) en in wezen een goed mens is, heeft In a Strange Room een soort zachte gloed waardoor het niet deprimerend is.
Dit is een heel mooi en intens boek, dat leesbaarder is dan je zou denken, maar waarvan de schoonheid zich waarschijnlijk niet aan iedereen even gemakkelijk openbaart. http://annavangelderen.blogspot.com( )
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
It happens like this. He sets out in the afternoon on the track that has been shown to him and soon he leaves the little town behind.
Citaten
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Something in him has changed, he can't seem to connect properly with the world. He feels this not as a failure of the world but as a massive failing in himself, he would like to change it but doesn't know how. In his clearest moments he thinks that he has lost the ability to love, people or places or things, most of all the person and place and thing that he is. Without love nothing has value, nothing can be made to matter very much. In this state travel isn't celebration but a kind of mourning, a way of dissipating yourself. He moves around from one place to another, not driven by curiosity but by the bored anguish of staying still.
In a strange room, you must empty yourself for sleep. And before you are emptied for sleep, what are you. And when you are emptied for sleep, you are not. And when you are filled with sleep, you never were.
Maybe when two people meet for the first time all the possible variations on destiny are contained in their separate natures. These two will be drawn together, those two will be repulsed, most will pass politely with averted gaze and hurry on alone.
Jerome, if I can't make you live in words, if you are only the dim evocation of a face under a fringe of hair, and the others too, Alic and Christian and Roderigo, if you are names without a nature, it's not because I don't remember, no, the opposite is true, you are remembered in me as an endless stirring and turning. "But it's for this precisely that you must forgive me, because in every story of obsession there is only one character, only one plot." I am writing about myself alone, it's all I know, and for this reason I have always failed in every love, which is to say at the very heart of my life.
never repeated, never return. Except in memory.
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
He dries his eyes and picks up a tiny stone from the ground, one like millions of others all around, and slips it into his pocket as he walks towards the gate.
Het maken van verre reizen zit deze Zuid-Afrikaanse auteur in het bloed. In Griekenland ontmoet hij een jonge Duitser die hij als zielsverwant herkent. Hij is bereid hem in alles te volgen, totdat de prijs te hoog wordt. In Afrika raakt hij in de ban van een Zwitserse rugzaktoerist, die zijn gevoelens misschien wel, maar misschien ook niet beantwoordt. Tot slot wordt hij in India overvallen door de wanhoopsdaad van zijn vriendin Anna. Waar hij ook is, en wie hij onderweg ook ontmoet, steeds wordt hij geconfronteerd met de vraag hoeveel je van jezelf op wilt geven om bij een ander te kunnen horen.
Google Books — Bezig met laden...
(3.78)
1
A journey is a gesture in scribed in space, it vanishes even as it's made. You go from one place to another place, and on to somewhere else again, and already behind you there is already no trace that you were ever there. The roads you went down yesterday are full of different people now, none of them knows who you are. In the room you slept in a stranger lies in the bed. Dust covers over your footprints, the marks of your fingers are wiped off the door, from the floor and table the bits and pieces of evidence that you might have dropped are swept up and thrown away and they never come back again. The very air closes behind you like water and soon your presence, which felt so weighty and permanent, has completely gone. Things happen once only and are never repeated, never return. Except in memory. (p. 123)
Het boek bestaat uit drie reizen, zoals de ondertitel al aangeeft. De hoofdpersoon heet Damon en het grootste deel van het boek wordt in de derde persoon verteld, maar ook wordt er met enige regelmaat ineens kort naar de eerste persoon overgeschakeld, vooral naar het eind toe. Dit heeft te maken met het feit dat het boek onder meer een exploratie is van hoe herinneringen werken ("in memory more than anywhere else travelling is like free-fall, or flight," p. 26). De passages in de derde persoon (de meeste) zijn gebeurtenissen die de schrijver zich nog wel herinnert, maar door het tijdsverloop eerder als een toeschouwer dan als een participant. Bij de passages in de eerste persoon is de schrijver nog bijna aanwezig in de gebeurtenis, voelt hij het gevoel van dat moment nog. Het suggereert dat de schrijver in de loop der jaren is veranderd, gedeeltelijk afstand heeft genomen van zijn jongere zelf en daarmee, hoewel nog steeds zonder wortels, is gegroeid.
Tijdens de eerste reis (The Follower) is hij een onzekere jongeman, die in Griekenland een Duitser ontmoet, verder met hem reist in Afrika en een ongemakkelijke, onevenwichtige vriendschap met vaag erotische ondertonen met hem opbouwt. In het volgende deel, dat een aantal jaren speelt (The Lover), is weer sprake van een reisontmoeting met een jongeman uit Europa, maar hier lijken de onuitgesproken gevoelens wederzijds te zijn, alhoewel ze altijd onuitgesproken blijven. In het derde deel (The Guardian) is Damon een man van middelbare leeftijd die naar India afreist met een goede vriendin die in een psychotische periode verkeert en iemand nodig heeft die op haar past en ervoor zorgt dat ze haar pillen neemt en van de alcohol afblijft.
Damon houdt eigenlijk niet van reizen, zo zegt hij, maar is, gedreven door rusteloosheid, altijd onderweg. De toevallige, vluchtige ontmoetingen met andere reizigers zijn de voornaamste relaties die hij aangaat. Maar steeds is hij vooral op zoek naar zichzelf en steeds is hij vooral iemand die observeert, totdat hij in het laatste en meest aangrijpende deel wordt gedwongen wordt om actie te ondernemen.Er zit nauwelijks humor in dit boek en erg vrolijk zijn de gebeurtenissen ook niet, maar doordat Damon zo gevoelig is ("Her story travels into him, his skin is very thin, there's no barrier between him and the world, he takes it all in," p. 175) en in wezen een goed mens is, heeft In a Strange Room een soort zachte gloed waardoor het niet deprimerend is.
Dit is een heel mooi en intens boek, dat leesbaarder is dan je zou denken, maar waarvan de schoonheid zich waarschijnlijk niet aan iedereen even gemakkelijk openbaart.
http://annavangelderen.blogspot.com (