138/1-Καταρχήν σχεδόν κανέναν από του συνεντευξιαζόμενους δε θεωρώ πραγματικά επώνυμο. Η ζωή όλων μια κόπια . Ήσυχη γειτονιά , ανέμελα παιδικά χρόνια , αλάνες, γονείς αυστηροί αλλά συνάμα υποστηρικτικοί. Το μόνο που με προβλημάτισε είναι πως με κάποια αφορμή αντιλήφθηκαν το ταλέντο τους, το οποίο και αξιοποιήσαν στη πορεία. Εγώ βρίσκομαι σε μια σεβαστή ηλικία και δε το έχω βρει ακόμη. ( )