‘Sinds een jaar of zeven ben ik werkzaam als schoenentester, en ik moet zeggen dat die bezigheid tot nu toe de enige in mijn leven is die ik trouw heb kunnen blijven, met toenemend succes zelfs, overigens niet omdat ik er goed in ben, maar, zoals de voor mij verantwoordelijke afdelingschef Habedank graag mag zeggen, vanwege de prima marktpositie van ons product’.

Al flanerend door de straten bekruipen de verteller gedachten die voortkomen uit observaties die hij vaak tegen wil en dank doet. Worstelend met de legitimatie van zijn eigen bestaan, hij heeft immers geen ‘innerlijke toestemming’ voor zijn leven gegeven, beziet hij de wereld en de mensen. Dit alles produceert, in combinatie met ontmoetingen, beelden van grote eenzaamheid en mislukking. Door de afstand die hij schept is er echter ook ruimte voor ironie waardoor de mate van ontmaskering nergens echt grimmig wordt, en dat geeft het boek een hoge mate van innemendheid.

Wat te denken van het in zijn fantasie ontstane ‘instituut voor herinnerings- en belevenis-kunst ? Gevraagd naar zijn beroep suggereert hij directeur van dat instituut te zijn en krijgt daardoor zelfs een cliënte die hem om hulp vraagt. De lezer krijgt een verhaal over verveling opgediend dat in alle eenvoud kenmerkend is voor de huidige tijdgeest.

Een mooi en bovenal origineel boek. Goed gecomponeerd en in een strak tempo geschreven. ( )

Behoor je soms tot de categorie mensen 'die het gevoel hebben dat hun leven één langgerekte regendag is geworden en hun lichaam niet meer dan een paraplu voor het leven' ?, dan moet je zeker en vast dit boek lezen. Het gaat over een ogenschijnlijke klaploper die door het leven gaat als een tester van schoenen, maar die intussen filosofeert en observeert dat het een lust is. Veel twijfel aan het leven en aan de zichtbare werkelijkheid ga je in dit boek aantreffen. Alles echter zeer rustig en met een zekere geruststellende commentaar geschreven. Doet een beetje denken aan Graff maar met meer zinswendingen. Duits, maar niet zwaar op de hand. ( )