Wessel Broekhuis

Er zijn mensen met autisme voor wie elke dag een hel is en ze zeggen dat ook. In dit boek komt dat zelden voor, hoewel Wessel ook toegeeft dat autisme vaak ‘cut’ is. Niettemin is hij ervan overtuigd dat hij goed bezig is. “Ik kom steeds dichter bij mijn echte ik, bij wat ik echt wil zijn, zou moeten zijn. Vaak voel ik me alsof de Apocalyps is aangebroken. Keer op keer overwin ik die momenten. Ik word sterker, niet zwakker. De tijd van onzekerheid is over.” Zo nu en dan komt er voor Wessel een dag langs die helemaal perfect is. Een dag waarop hij zo gelukkig is dat hij begint te huilen. Tenminste, vroeger meer dan nu. Hij heeft ingezien dat wat hij wil bewaren voor altijd voort leeft in hem. En het herleeft wanneer hij maar wil.

Lees meer op Leesverslag 'Alleen met mijn wereld' op Tistje.com… (meer)