Mark BuckinghamBesprekingen

Een vijftien pagina's tellend e-boek met drie stripverhalen geschreven door Neil Gaiman en ik neem aan dat de tekeningen gemaakt zijn door Mark Buckingham. De stijlen van de drie verhaal verschillen nogal zowel verhaaltechnisch als tekentechnisch dat ik niet zeker weet of alles wel door Mark Buckingham getekend is.

Het eerste verhaal Feeders & Eaters beslaat het meest aantal pagina's en heeft de bekende fantastische horrorsfeer die van Neil Gaiman bekend is.
Het tweede verhaal heet Alan Moore Story waar in twee pagina's Alan Moore getekend is en daar zonder woorden in zwart wit tekeningen zijn avonturen beleefd.
Het derde verhaal beslaat slechts een enkele bladzijde en heeft als titel An Image to Maintain... waarin Mark Buckingham laat zien hoe hij aan een eindeloze stroom werk komt.

Omdat het zo weinig bladzijden beslaat is het meer een hap-slik-weg boekje. Toch blijft er iets hangen. En dat kan ook bijna niet anders met zulke grootheden als Neil en Mark.

Na 150 comics die samen uitgebracht zijn in 22 trade paperbacks is er een einde gekomen aan de legendarische graphic novel serie Fables. En een einde schrijven aan een serie waar lezers dertien jaar met mee hebben geleefd, brengt behoorlijk hoge verwachtingen met zich mee. Daarom vind ik het ook zeer bewonderenswaardig dat na ik de laatste bladzijden te hebben omgeslagen met een volledig tevreden gevoel achter ben gebleven. Er zijn wel eens wat minder boeiendere deeltjes langsgekomen maar nu ik dit einde weet, gaat het gelijk weer kriebelen om van vooraf aan het hele avontuur nog een keer te willen meemaken.

Naast dat het grote verhaal in dit laatste deel helemaal tot op het einde is uitgespeeld, krijgen ook nog een aantal fabels een bladzijde of meer om te laten zien wat hun allerlaatste avontuur is. In volume 21 was hier al een begin mee gemaakt en nu is het helemaal compleet gemaakt. Tenminste naar mijn gevoel is elk personage nog een keer de revue gepasseerd.

Voor deze uitgave is nog eens extra uitgepakt met de kaft die zo uitgevouwen kan worden dat een drie pagina's bestrijkende tekening zichtbaar wordt en in het boek zelf is ook nog eens een uitklaptekening die zelfs vier pagina's beslaat. Dit zijn ware zoekplaatjes waar je met een enkele blik lang niet genoeg aan hebt. Voor de fanatieke fan een uitdaging om elke fabel uit het hoofd te kunnen herkennen.

Het enige minpunt van deze uitgave is dat veel tekeningen die het grote verhaal vertellen met drie kolommen over twee bladzijden zijn verdeeld waardoor de middelste kolom door de vouw van het boek soms heel erg moeilijk zichtbaar en zelfs moeilijk leesbaar was. Het zou wat zijn als daar nog eens wat op gevonden zou worden.

En dan nu nog lang nagenieten van al deze Fables nu alle delen zo staan te schitteren in mijn kast.

Het einde van deze fabuleuze serie nadert en dit deel wint daar geen doekjes om. Met een titel als Happily Ever After en bijna elk hoofdstuk eindigend met een paar bladzijden waarop het laatste verhaal van een van de fabels te zien is, weet je als lezer dat er geen houwen meer aan is.

Maar de serie zal niet eindigen voordat de verhaallijn die alweer enige delen geleden is ingezet, wordt afgemaakt. Hierbij verliezen enkele geliefde personages het leven, alhoewel je bij Fables nooit weet of een karakter nog eens terugkeert in een andere vorm dan we gewend zijn. Door 'het laatste verhaal van ...' weet je dat bepaalde fabels het zeker wel overleven maar dat kan de pret niet drukken. Spanning genoeg.

Want in dit deel wordt onthuld hoe het komt dat Snow White and Rose Red elkaar zo naar het leven staan, ook al willen ze wel vredelievende zusjes zijn. De bloedlust springt van de laatste pagina's dus dat gaat nog wat worden in het aller- allerlaaste deel 22.½

Eigenlijk is er weinig mis met deze op en top kwaliteitsstrip behalve dat het nu al zo'n tijd bestaat dat de verwachtingen altijd zeer hoog gespannen zijn en er op een gegeven moment bijna niet meer aan te voldoen is. Ik merk dat ik wat Fablesmoe ben.
De tekeningen zijn even boeiend als altijd, niets over te zeggen verder. Het verhaal viel me ditmaal ietwat tegen wat humor betreft. Grappen die te lang werden aangehouden of te vaak terugkwamen maken het eerder dat het vervelend wordt dan dat het nog grappig is.
Het grote kwaad werd me opeens te makkelijk verslagen. De manier waarop was wel mooi en vooral dat er een diep onroerende vader-zoon dialoog aan vooraf ging, gaf het wel wat bijzonders. Maar toch is het algemene gevoel dat achterblijft er eentje van een lichte teleurstelling.
Voor een lezer die de rest van de reeks niet kent, is dit denk ik wel een hele goeie. Misschien kan ik beter een paar jaar een Fables-pauze inlassen. Of het zal een nog veel verrassendere wending moeten nemen.

Wat is dit toch een ongelooflijk gave serie. Je zou kunnen denken na 15 delen dat de koek wel een keertje op zal zijn maar niets is minder waar. Het doorlopend verhaal blijft intrigerend zoals altijd en laat je op het einde hongerig achter wachtend op het volgende deel.
De tekeningen zijn ook weer van dezelfde kwaliteit zoals we in de hele reeks al gewend zijn.
Ik wil niets van de inhoud weggeven omdat dit een avontuur is dat het mooiste is om helemaal zelf te beleven. En eigenlijk kan ik niet meer nog roepen dan ga het lezen, ga het kijken, ga er van genieten.