Ton Derksen

Hoewel iedereen wel weet dat ook de rechtspraak feilbaar is, komen de conclusies uit het onderzoek van Derksen hard aan.
Je kunt twisten over de wijze waarop de foutmarges berekend worden, maar een bovendrijvende foutenfrequentie van rond de 10% komt herhaaldelijk terug. Voor lichtere misdrijven dan moord mag dan een aannemelijke schatting van 5% in de rede liggen, deze is wel ontstaan na een methodologische voorzichtigheid van 50%.

De conclusies hebben inmiddels geleid tot levendige discussies tussen voor- en tegenstanders van een ruimhartiger toepassing van de regels met betrekking tot de z.g. herzieningsprocedure.
Buitengewoon actueel, dit boek.… (meer)

Schokkend verhaal over een kleine crimineel, die door zijn aanwezigheid op de plaats van een tweevoudige moord levenslang krijgt. Schokkend vanwege de koelbloedigheid van de moordenaar, maar vooral schokkend door de wijze waarop het OM iemand op basis van zoeken naar argumenten heeft veroordeeld. De personen die betrokken waren bij het onderzoek (politieagenten, rechercheurs, officieren van justitie en rechters) doen er goed aan, aandachtig het boek `Thinking, Fast and Slow ´ van Daniel Kahneman te lezen; over hoe de geest wordt gestuurd door vooroordelen.
Dit is een duur boek. Dertig euro voor een nieuw exemplaar. Geschreven door een wetenschapsfilosoof. Het is een wetenschappelijke uiteenzetting van een gerechtelijke dwaling. De schrijver heeft zich hierbij laten adviseren door tal van mensen. Hoe is het dan in vredesnaam mogelijk dat dit boek bol staat van taalfouten, kromme zinnen, slechte interpunctie en irritante clichés? Dat ik het boek heb verslonden is te danken aan mijn verbazing/ergernis/ontzetting over het functioneren van een rechtssysteem dat vrij van discriminatie heet te zijn, niet aan de schrijfstijl en fouten. Was dit fictie geweest, had ik hem direct aan iemand gegeven die niet terugdeinst van slechte vertalingen. Derhalve: drie sterren.… (meer)

De zaak Olaf H. heeft velen al bezig gehouden. De Rechtbank, Het Hof en de Hoge Raad der Nederlanden, uiteindelijk hebben zij allemaal het vonnis bekrachtigd. De veroordeelde zit sinds 2003 een levenslange gevangenisstraf uit wegens een moord die twee mensen het leven kostte en een meisje grotendeels invalide maakte. Olaf.H. was als enige op de plaats-delict en dat maakte hem tot enige verdachte.
De verdachte ontkende de beschuldiging, en doet dat heden ten dage nog steeds.

De wetenschapsfilosoof Derksen, intervenieerde succesvol in de zaak “Lucia B”, de “Schiedammer parkmoord” en de “Puttense moordzaak”. Ook de zaak Louwes is inzet voor een herziening.

In onderhavig onderzoek wordt op uiterst minutieuze wijze het optreden van politie, openbaar ministerie en de rechterlijke macht gefileerd en worden de conclusies van deze instanties in twijfel getrokken. Sterker nog, de onschuld wordt aangetoond. Grootste boosdoener is de z.g “OMkering”: in plaats van naar de feiten te kijken zoals ze er lagen, werden de feiten vanuit de vooronderstelling dat Olaf H. de dader was, geherinterpreteerd.
Het daderschap was voor politie en OM niet iets wat ter discussie stond, het was een gegeven met meer dan 100% zekerheid, (!)
Een verontrustende conclusie.

Mark van Dijk schreef in Trouw “mocht ik ooit ten onrechte ergens van beschuldigd worden, dan eis ik een wetenschapsfilosoof.”
Een alleszins rake conclusie.

Een boek voor de liefhebber, uiterst gedetailleerd maar door de logische gedachtengang vlot leesbaar. Je zou het zelfs spannend kunnen noemen. Verontrustend blijft het wel.
Inmiddels ligt er bij de Hoge Raad een "verzoek tot nader onderzoek".… (meer)