Jessica van Geel

Als je maar gelukkig bent. Door Jessica van Geel en Robbert Blokland.

Als je maar gelukkig bent is een soort van Gloei (door Edward van de Vendel) voor volwassenen. In dit geval was de aanleiding voor dit boek het feit dat het eerste huwelijk tussen 2 personen van hetzelfde geslacht, in Nederland, alweer 20 jaar geleden plaatsvond. Er is dus juridische gelijkheid maar is dat ook zo in de praktijk? En waarom blijven die clichés rond lhbtiq (zoals ze in dit boek zeggen) bestaan?

Jessica en Robbert (beide gelukkig gay gehuwd) gingen in gesprek met een hele hoop (bekende) gay Nederlanders. Gaande van Paul de Leeuw, over Cary Slee tot Rocky Hehakaija; iedereen vertelt weer een heel ander verhaal. Over hun coming-out, het huwelijk, gebroken harten, stiekeme afspraakjes en zo veel meer. Wat dit boek goed aantoont is hoezeer we allemaal (hetero of niet) gemeen hebben én hoezeer we allemaal verschillen. Of we nu tot hetzelfde ‘hokje’ behoren of niet. (Trouwens: het hele hokjes-idee is zo achterhaald als het groot is maar alla…)

Het mooie is dat de interviewers er in dit boek voor gekozen hebben om geen hokjes te gebruiken. Ieders verhaal komt aan bod, zonder hen onder te verdelen in groepen. Doorheen de gesprekken zie je de verschillen tussen de oude en de jongere generaties. Maar ook tussen de generatiegenoten. Sommigen gebruiken zelf etiketten, anderen vallen dan weer niet onder één noemer te plaatsen. Clichés blijken onvermijdelijk, zelfs soms in de vraagstelling van Blokland en van Geel. Je kan dat jammer vinden maar je kan het ook zien als het bewijs dat boeken als deze noodzakelijk zijn.

We hoeven niet allemaal op de barricaden te gaan staan, als ervaringsdeskundigen of bondgenoten, maar we moeten wel naar elkaar blijven luisteren. “Onbekend maakt onbemind.” Laten we samen leren van elkaar. Van elkaar leren en van elkaar houden. Want liefde is liefde en hoe meer liefde hoe beter. De wereld kan momenteel wel wat extra liefde gebruiken. Bedankt Jessica en Robbert!… (meer)