Floor de Goede

In dit zevende deel van Flo zijn de de autobiografische strips uit 2007 en 2008 verzameld die eerder op zijn webpagina http://doyouknowflo.nl/ zijn verschenen. Net als in de vorige delen zijn de meeste grappen in een bladzijde met vier plaatjes gevangen. Vreemd genoeg doet de tekenstijl me wat slordig aan terwijl ik juist dacht dat deze strip heel strak getekend was.

Nu weet ik niet of ik verwend ben geraakt door de vele goeie strips die ik heb gelezen of dat ik toch na al die jaren en zoveel stripjes later wat uitgekeken raak op de formule van Flo. Er is niets dat ik kan aanwijzen dat minder goed is maar wellicht voelt het toch te veel van hetzelfde en doet het daarom niet zoveel meer. Misschien is dat ook wel de reden dat er geen deel 8 is uitgekomen terwijl op de website van Floor de Goede de strips wel al die jaren verder zijn gegaan. Opmerkelijk is ook dat ze onregelmatiger verschijnen dan voorheen.

Het voelt het een beetje verdrietig. De vorige delen heb ik destijds met zoveel plezier gelezen dat het nu lijkt alsof er ongemerkt een tijdperk voorbij is gegaan en ik me daar opeens bewust van ben.… (meer)

Op een of andere manier is dit vierde deeltje van Flo en zijn dagelijkse avonturen er bij mij tussendoor geschoten zodat ik het pas lees nadat ik deel vijf en zes al een tijdje uit heb. Ik heb geen idee of het daardoor komt of dat het iets anders is maar ik ben lang niet zo enthousiast over dit deel dan over alle andere deeltjes.

Dat de gebeurtenissen uit het leven van Flo uit het jaar 2006 zijn, zou op zich niet uit hoeven maken. Maar doordat hij meerdere malen op het destijds actuele nieuws duidt en ook films die dat jaar in de bioscoop draaide, doet het verouderd aan. Met zelfs dat ik soms wel heel diep in mijn eigen geheugen moest graven om te begrijpen waar hij het nu eigenlijk over had. De grappen waren niet sterk genoeg om zoveel moeite te moeten doen.

Het blijven toch de werkelijk dagelijkse beslommeringen, de herkenbare situaties waar Floor de Goede het meest sterk in is en blijft. Naast zijn schattige imago waar ik af en toe wel een beetje moe van word, komt er in dit deel wel regelmatig ook een andere Flo de hoek om kijken. Een Flo die het tegenovergestelde is van schattig en knuffelbaar. Wat mij betreft mag hij die Flo wel wat meer ontwikkelen.… (meer)

Het zesde deel van Flo zijn autobiografische strip heeft een verrassend ander karakter dan de vorige delen. In plaats van een situatie per bladzijde begint dit deel gelijk met een nachtmerrieachtige scenario waarin Flo kwijtraakt wie hem het liefste is. De daarbij gebruikte grijze tinten met hier en daar een bloedrood accent, versterkt de horrorsfeer zeer efficiënt.
Vervolgens lijk je als lezer de bekende dagelijkse schetsjes voorgeschoteld te krijgen waarbij de kleuren beetje bij beetje terugkeren. Dit blijkt later toch nog in het verhaal te horen.
Uiteindelijk komt de ontknoping maar de vraag is of er werkelijk antwoorden zijn gekomen of dat er alleen nog maar meer vragen zijn opgeroepen.

In ieder geval is dit wederom fabuleus eigens getekend verhaal van emotioneel hoge kwaliteit. Daar kan ik niet dan alleen maar nog meer en meer van willen lezen.… (meer)

Wat kan ik anders zeggen over dit boek dan 'ga het lezen'? Juist het ontbreken van vele woorden is wat deze graphic novel zo sterk maakt. De tekeningen zijn zo sprekend dat het geluid en de emotie van de bladzijden je tegemoet komen zonder dat het cliché of te groots is. Het zit 'm juist in de kleine gebaren, gezichtsuitdrukkingen en houding van de personages dat het verhaal als een film aan je voorbij doet trekken. Nog niet eerder heb meegemaakt dat ik een tekening van een dansgelegenheid zag en ik de neiging had om mijn handen op mijn oren te leggen tegen de herrie. Bijzonder knap gemaakt.

Naast de tekeningen en het heldere kleurgebruik is ook nog eens de inhoud van het verhaal interessant. De relatie die na zoveel jaar meer vanzelfsprekend wordt zodat men wat gaat missen en wellicht gaat twijfelen aan de relatie. Meer wil ik er niet over zeggen. Ga het lezen.… (meer)