Pauline Harmange

Mannen, ik haat ze. Door: Pauline Harmange.

Jawel, dit is hét boek dat een mannelijke medewerker van het Franse ministerie voor gendergelijkheid heeft proberen verbieden. Met zijn actie heeft hij alleen maar bewezen dat Harmange gelijk heeft én heeft hij er voor gezorgd dat dit boek een hype werd. Meer dan terecht trouwens.

Vrouwen, feministen worden wel vaker voor mannenhaters uitgescholden. Dit als een tactiek om hen de mond te snoeren of hen hysterisch en dus ongeloofwaardig te doen overkomen. Maar de cijfers (huishoudelijk geweld, verkrachting, belaging, aanranding,…) liegen er niet om. Daarom heeft Pauline beslist dit scheldwoord als geuzennaam te verheffen. Ja, ze is een mannenhaatster en ja dat is geen grap noch een overdrijving. (Hoewel ze al jarenlang getrouwd is met een man trouwens.)

Misandrie, is in tegenstelling tot misogynie geen begrip dat mensen (mannen) benadeelt of slachtoffers maakt. Het is volgens Harmange enkel een oproep om een ‘baken van vertrouwen’ te zijn voor de vrouwen om ons heen. Inclusief onszelf. Ze roept op tot woede, niet tot geweld. En dit omdat het broodnodig is. Willen we een andere, betere, wereld voor onze zusters en onszelf dan moeten we wel rechtstaan, onze stem verheffen en ons verenigen. Het persoonlijke is politiek, dat wisten we al. Het is tijd om onze haat voor mannen deuren te laten openen naar liefde voor vrouwen, naar zusterschap.

Pauline Harmange heeft de eerste stap gezet met dit indrukwekkende boek dat je recht in het hart raakt, je geest verruimt en je een schop onder de kont geeft. Ik volg graag in haar voetstappen. Koop dit boek, lees dit boek, deel dit boek! Het is van levensbelang. Ik geef het in ieder geval eerst aan mijn man.… (meer)