Ellen Heijmerikx

Gisteravond was ik aanwezig bij de bekendmaking en uitreiking van de Academica Debutantenprijs. Een leuke avond, gepresenteerd door Abdelkader Benali. Na wat 'verplichte nummers', zoals weer even uiteen zetten hoe er gejureerd wordt, werden de vijf genomineerde schrijvers kort voorgesteld door middel van een filmpje en een kort gesprek.
Na de pauze werden de schrijvers kort geïnterviewd door Brigitte Raskin (ik wordt altijd een beetje kriegel van haar, maar da's persoonlijk...). En tenslotte de bekendmaking van de winnaar van de debutantenprijs 2010: Ellen Heijmerikx met het boek 'Blinde Wereld'.
De wereld is blind volgens de Noorse Broeders (ook bekend als de Christelijke Gemeente), de streng religieuze groepering waartoe de familie van het meisje Kieke, de hoofdpersoon van het boek, behoort. Alleen de Noorse Broeders hebben het ware geloof en kunnen Jezus' volmaaktheid evenaren, mits ze volgens de letter van de bijbel en offervaardig hun levensweg volgen. Daar hoort dus bij: wie zijn kinderen liefheeft, tuchtigt hen; de vrouw is uit een rib van Adam ontstaan, dus onderdanig aan de man en de leidende broeders hebben het licht gezien en daardoor het inzicht. Wat een dergelijke levenshouding met kinderen doet, laat de schrijfster indringend zien in deze debuutroman. Het verhaal van Kieke is gebaseerd op de eigen ervaringen van de schrijfster. Toch is het allerminst een slachtofferverhaal. In de ik-vorm geschreven, springt het beurtelings van het verhaalheden (jaren 80) waarin Kieke begin twintig is, naar haar kinder- en meisjesjaren waarin ze steeds meer gaat twijfelen aan de goedheid van God. Beeldend beschreven vanuit een fantasierijk kind dat zich steeds minder wil laten dwarsbomen.
Mijn sympathie ging vooral uit naar de twee Vlaamse mannen onder de genomineerden, maar ik zeg er gelijk bij: alle vijf de boeken lijken zonder meer de moeite van het lezen waard!

Ellen Heijmerikx - 'Blinde Wereld' (reserveer in onze catalogus)
Stine Jensen - 'Dokter Jazz' (reserveer in onze catalogus)
Paul Baeten Gronda - 'Nemen wij dan samen afscheid van de liefde' (reserveer in onze catalogus)
Michiel Klein Nulent - 'De tram van half zeven' (reserveer in onze catalogus)
Joost Vandecasteele - 'Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij' (reserveer in onze catalogus)… (meer)

Ik vond dit het beste boek voor de Academica Debutantenprijs.
Het boek gaat over een jonge vrouw, Kieke, die uit de gemeenschap der Noorse Broders is getreden. Het beschrijft hoe ze zich in de echte wereld staande probeert te houden, wat er is gebeurd in haar oude wereld en hoe haar oude wereld blijft proberen haar terug te krijgen.
De oude wereld, waarin mannen (bijna) nooit ongelijk krijgen.
Je ziet, hoe haar vader aan het einde van het boek wel degelijk probeert zaken boven water te krijgen, maar ook onze hoofdpersoon weigert er iets over los te laten: beloofd is beloofd, tenslotte.
Soms moet je even een zin teruglezen, om zeker te weten, dat het er echt staat.
Een mooie scène is die, waarin ze naar een psychiatrische kliniek gaat: ze zal wel gek zijn, want ze heeft een meeuw in haar borst en ze ziet rare dingen. Waar haar nuchtere broer dan tegenin brengt, dat hij ook wel eens rare dingen ziet, maar dat hij daarmee nog niet gek is. Overigens knap, dat ze het niet is geworden, met zo'n achtergrond.
Het verhaal is zeer overtuigend, helaas. Je blijft nog een tijdje met de personages in je hoofd rondlopen.
Treurig, dat zo'n jeugd iemand nog zo lang achtervolgt, maar wel voorstelbaar.
Ik hoop, dat Ellen Heijmerikx nog meer boeken gaat schrijven.… (meer)

Een mooi en vooral ook interessant boek. Over Kieke die opgroeit in de strenge geloofsgemeenschap van de Noorse broeders. Haar vader heeft daarin een leidersrol, haar moeder probeert hem daarin soms te overvleugelen. Wat vreemd is, want vrouwen horen te allen tijde gehoorzaam te zijn aan de man. Alles wat de broeders doen is bij voorbaat goed. Als een broeder één van de zusters lastigvalt, dan heeft zij hem uitgedaagd. Wat hij heeft gedaan wordt gelijk vergeten, wat haar is overkomen wordt haar verweten.

Kieke twijfelt van jongsafaan aan de opvattingen binnen de gemeenschap. Vooral als ze inderdaad te maken krijgt met jonge zusters met vervelende ervaringen. Haar broer Job volgend gaat ze eerst zelfstandig wonen, maar blijft nog wel de bijeenkomsten bezoeken. Totdat het haar te veel wordt bij een dramatisch gebeuren. Dan zegt ze de gemeenschap vaarwel en gaat zich langzamerhand richten op een werelds leven. Nieuwe kleren, make up, sex, uitgaan. Alles is nieuw voor haar. En haar familie keert zich niet helemaal af, maar zou dat wel moeten. Wie uit de gemeenschap stapt hoort er niet meer bij.

Het boek is mooi geschreven, afwisselend spelend in haar jeugd, in haar zelfstandigheid maar nog wel bij de gemeente horende, weggestapt uit de gemeente. Nadat ik het uit had ben ik het nog maar eens helemaal gaan doorbladeren om alles op een rijtje te krijgen.… (meer)