H. J. A. Hofland (1927–2016)

Deze bundel essays wordt weleens een standaardwerk genoemd dat tot de bagage van iedere (aankomende) journalist zou moeten behoren. Feit is echter dat het al geruime tijd niet meer verkrijgbaar was totdat onlangs uitgeverij Fosfor het boek in digitale vorm opnieuw heeft uitgegeven.
Ik heb het boek na jaren weer opnieuw gelezen en ter afwisseling de laatste bundel van Heldring ter hand genomen.
En ja, Hofland kiest een ander uitgangspunt in zijn essays; het is een mengeling van woede (die mij erg aanstaat) en nieuwsgierigheid. Heldring de beschouwer, terwijl Hofland pure journalistiek bedrijft die voortkomt uit verbazing waarvan de wordingsgeschiedenis ligt in ‘de verklaring waarom de meeste mensen, massa’s en bewindvoerders, mij door brutale (onbeschaamde, naakte, grijnzende) domheid hoe langer hoe meer afschuw bezorgen, en waarom ik tegelijkertijd moedelozer word als ik denk dat ik er iets aan zou moeten of kunnen doen’.

Tegels lichten doet Hofland door de voosheid van het gezag en de politieke ‘windbuilen’ die het uitvoeren, keer op keer aan te tonen. Er staan in deze bundel onthullende voorbeelden van regentengedrag dat ook nog heden ten dage schering en inslag is. Het is ook te lezen als een aanklacht tegen de tanende journalistieke integriteit en een oproep tot wantrouwen tegenover machthebbers en hun vazallen.… (meer)