"Wat doe je als op een late zaterdagavond Jezus opduikt in je appartement? Nikolaj twijfelt geen moment. Hij gooit een asbak naar zijn hoofd. Na het plotselinge overlijden van zijn ouders raakt Nikolajs leven in een negatieve spiraal van geweld en zelfdestructie. Totdat er een man met baard en sandalen in zijn leven verschijnt, die een beter mens van Nikolaj wilmaken. Het is het begin van een bizarre tocht van Kopenhagen naar West-Jutland. Een reis vol schuld, schaamte, popmuziek, seks en rare Jutlanders."
Het is een beetje een eigenaardig boek. De eerste helft moet je vooral wennen aan de staccato vertelwijze. Bovendien is de hoofdpersoon Nikolaj niet echt sympathiek. Halverwege wint hij de sympathiek wel enigszins terug, maar het blijft allemaal een beetje gek en vreemd. Het zijn meer Nikolajs nieuw geworven vrienden die je hart stelen en die je laten gniffelen.
Uiteindelijk leest het boek wel lekker snel weg (onder andere door die staccatovertelwijze) en het heeft ook wel de nodige humor. Het is niet doorzeeft met religie en de overtuiging dat Jezus alle wonden heelt, hij is gewoon een personage in dit boek als de vele anderen.
Het einde vind ik weinig bevredigend en zelfs wat onbegrijpelijk. Alsof er te veel moeite is gedaan om een ander einde te bedenken dan datgene waar het in de tweede helft van het boek naar afstevent.
Mijn conclusie? Een beetje een gek boek, dat wel lekker wegleest. Een 'tussendoortje'.… (meer)
Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
Het is een beetje een eigenaardig boek. De eerste helft moet je vooral wennen aan de staccato vertelwijze. Bovendien is de hoofdpersoon Nikolaj niet echt sympathiek. Halverwege wint hij de sympathiek wel enigszins terug, maar het blijft allemaal een beetje gek en vreemd. Het zijn meer Nikolajs nieuw geworven vrienden die je hart stelen en die je laten gniffelen.
Uiteindelijk leest het boek wel lekker snel weg (onder andere door die staccatovertelwijze) en het heeft ook wel de nodige humor. Het is niet doorzeeft met religie en de overtuiging dat Jezus alle wonden heelt, hij is gewoon een personage in dit boek als de vele anderen.
Het einde vind ik weinig bevredigend en zelfs wat onbegrijpelijk. Alsof er te veel moeite is gedaan om een ander einde te bedenken dan datgene waar het in de tweede helft van het boek naar afstevent.
Mijn conclusie? Een beetje een gek boek, dat wel lekker wegleest. Een 'tussendoortje'.… (meer)