Matt Kailey

Matt Kailey is intelligent, welbespraakt en grappig. Hij vertelt zijn persoonlijke verhaal en plaatst het in de context van medische kennis en ervaringen van andere transmannen. Het meest aantrekkelijke van het boek is de eerlijkheid, de moed en het inzicht waarmee hij naar zichzelf kijkt. Hij beschrijft de verschillende fasen waar hij als transman doorheen is gegaan. In het eerste jaar met testosteron gaat alles om "passing": word ik wel of niet als man gezien. Daarna wordt passing zo vanzelfsprekend dat het bijna niet meer belangrijk is. Dan komt er een fase waarin hij zo mannelijk mogelijk wil zijn, inclusief sleutelen aan de auto en exclusief vrouwelijk geglimlach. Uiteindelijk belandt hij in een genuanceerdere fase, waarin hij enerzijds erkent dat sommige aspecten van het manzijn voor hem niet zijn weggelegd (de penis bijvoorbeeld) en zich anderzijds realiseert dat hij sommige aspecten van het vrouwzijn niet kwijt wil, zoals empathie. Matt overschreeuwt zichzelf niet, hij doet zich niet stoerder voor dan hij is, en daarom is hij een geloofwaardige verslaggever van zijn transitie.

De tweede helft van het boek vond ik soms te preachy, met algemeenheden waar ik het niet oneens mee kan zijn (diversiteit is goed), maar die persoonlijke ervaringsdetails misten en daardoor wat oppervlakkig en herhalerig waren. Maar naar het einde toe overheerste weer de nuchtere weergave van transervaringen, plus nuttige tips over hoe een transitie op de werkvloer kan worden "verkocht".… (meer)