Solange Leibovici

Het autobiografisch geheugen speelt een essentiële rol in het denken over de persoonlijkheid. De manier waarop mensen zichzelf en anderen waarnemen berust op een interactie tussen oude en nieuwe ervaringen – het verleden wordt voortdurend op basis van nieuwe gegevens gereconstrueerd. Dit proces staat centraal in deze nieuwe autobiografische roman van Solange Leibovici. De auteur, universitair docente literatuurwetenschap en publiciste, beschrijft het leven van haar moeder - dement en stervende - en haar eigen ouderlijk gezin. Opvallend is dat de personages in het boek, die we in verschillende periodes van hun leven volgen, als het ware een collage van persoonlijke stijlen en gezichtspunten vormen. Het is aan de lezer om hieruit een beeld van het verleden te reconstrueren. In het verhaal legt Leibovici regelmatig verbindingen met filosofische, psycho-analytische en narratologische gezichtspunten – dit overigens zonder daarmee de leesbaarheid van het boek te schaden. Een boeiende en knap geconstrueerde roman over een grote liefde en een ambivalente moeder-dochterrelatie.… (meer)