Olaf Olafsson

De kaft prijst deze roman de hemel in, een tegenvaller...Het onsympathieke hoofdpersonage, de Ijslandse Disa Jonsdottir, keert nu haar levenseinde vrij vroeg in zicht komt, even terug naar haar geboorteland en maakt tijdens de reisvoorbereidingen en de reis zelf via flashbacks de balans op van haar leven: de moeizame verhouding met haar moeder en zus Jorunn, de liefde voor haar vader, haar eigen loopbaan als de perfekte chef in de horeca, haar verloren Joodse geliefde, haar toeverlaat Anthony die haar in zijn Engels landhuis/hotelletje een nieuw leven bood, haar ter adoptie aangeboden Ijslandse zoon die ze voor ze sterft één keer wil zien. Verwarring, verlies en ontkenning staan centraal.
De sfeerscheppende alomtegenwoordige landschappen, vogelgeluiden zijn het voornaamste pluspunt van deze verder vrij onsamenhangend overkomende roman, die je écht niet in zijn greep houdt. Geen aanzet tot meer lektuur van deze IJslander.… (meer)