Cavan ScottBesprekingen

Het eerste deel van deze Negende Doctor reeks had mij zeer aangenaam verrast omdat naast de aardige kwaliteit van het verhaal, ook het tekenwerk prettig was om naar te kijken. Helaas geldt dit niet voor het tweede (Doctormania) en derde (Official Secrets) deel.

De eerste paar bladzijden viel het me nog niet onmiddellijk op maar gaandeweg kwamen daar de steeds slechter lijkende tekeningen en ook de bijna totaal onherkenbare plaatjes. Vooral als de personages qua perspectief wat verder weg staan, worden de gezichten steeds grover en op een gegeven moment dacht ik zelfs dat de tekenaars er simpelweg geen zin in hadden. Het lijkt wel alsof het een haastklus is geweest dat ook nog even gedaan moest worden. Voor mij heeft dat veel leesplezier weggenomen.
En o ja, ik heb nog even gecheckt en inderdaad is het eerste deel door iemand anders getekend. Hadden ze die tekenaar maar aangehouden.

Erg vind ik het ook voor de schrijver. Want het verhaal in zowel het tweede als derde deel is uitstekend. De personages zijn qua gedrag en uitspraken heel erg herkenbaar en de verhaallijnen zijn interessant en prikkelend. Ik zie het zo in een televisieaflevering gegoten worden. Het derde deel eindigt ook nog eens met een knetter van een cliffhanger.

Nu ben ik niet in bezit van verdere delen en ik geloof niet dat ik die ga opzoeken want ik heb al gezien dat het weer van deze zelfde belabberde tekenaars zijn die het verhaal voor mij vergallen.½

Het eerste deel van deze Negende Doctor reeks had mij zeer aangenaam verrast omdat naast de aardige kwaliteit van het verhaal, ook het tekenwerk prettig was om naar te kijken. Helaas geldt dit niet voor het tweede (Doctormania) en derde (Official Secrets) deel.

De eerste paar bladzijden viel het me nog niet onmiddellijk op maar gaandeweg kwamen daar de steeds slechter lijkende tekeningen en ook de bijna totaal onherkenbare plaatjes. Vooral als de personages qua perspectief wat verder weg staan, worden de gezichten steeds grover en op een gegeven moment dacht ik zelfs dat de tekenaars er simpelweg geen zin in hadden. Het lijkt wel alsof het een haastklus is geweest dat ook nog even gedaan moest worden. Voor mij heeft dat veel leesplezier weggenomen.
En o ja, ik heb nog even gecheckt en inderdaad is het eerste deel door iemand anders getekend. Hadden ze die tekenaar maar aangehouden.

Erg vind ik het ook voor de schrijver. Want het verhaal in zowel het tweede als derde deel is uitstekend. De personages zijn qua gedrag en uitspraken heel erg herkenbaar en de verhaallijnen zijn interessant en prikkelend. Ik zie het zo in een televisieaflevering gegoten worden. Het derde deel eindigt ook nog eens met een knetter van een cliffhanger.

Nu ben ik niet in bezit van verdere delen en ik geloof niet dat ik die ga opzoeken want ik heb al gezien dat het weer van deze zelfde belabberde tekenaars zijn die het verhaal voor mij vergallen.½

De negende Doctor is samen met de tweede Doctor mijn meest favoriete Doctor. Ik ben dan ook heel gelukkig dat Christopher Eccleston heeft besloten om ook mee te doen aan de Big Finish Doctor Who audio's (zie https://www.bigfinish.com/).

Ik hield met deze stripversie van de negende Doctor wel even mijn hart vast. Met enkele andere Doctors had ik minder goede ervaringen dus ik probeerde mijn verwachtingen niet al te hoog te stellen. Tot mijn eigen opluchting kan ik nu zeggen dat in ieder geval dit deel Weapons of Past Destruction mij alleszins is meegevallen.

Niet overal maar op veel plekken vind ik de negende Doctor redelijk goed getekend. Dit was een van mijn bezwaren bij een van de andere Doctors waar ik dit heel slecht uitgevoerd vond. En Rose en Captain Jack, de companions in dit verhaal, lijken ook redelijk op de personages die ik van de televisieserie ken.
Wat zeker heel goed gedaan is, zijn de maniertjes van deze drie karakters en hoe ze met elkaar omgaan. Bij het lezen hoor ik ze zo praten. Heel fijn om op deze manier het verhaal ingetrokken te worden.

Het verhaal zelf voelt ook vertrouwd aan met referenties naar de Doctor zijn verleden en vooral ook het gevecht om het beschermen van Tijd. Wederom blijkt maar weer dat goede intenties niet altijd goed uitpakken. Op naar het volgende deel. Ben benieuwd of dat ook zo sterk zal zijn.