Leonid Tsypkin (1926–1982)

Bewonderenswaardig en koortsig boek waarin de ik-persoon tijdens een treinrit naar en bezoek aan Leningrad/Sint-Petersburg de dagboeken van Anna Grigorjevna Dostojevskaja leest, meer bepaald over de zomer van 1867, wanneer het echtpaar Dostojevski (het casino van) Baden-Baden aandoet. Dostojevski blijkt een kleinzerige, afgunstige, jaloerse, spilzieke, gokverslaafde, antisemitische, schreeuwerige, bijgelovige, paranoïde en haatdragende man te zijn, die niettemin gebiologeerd is door het lijden van de mensheid. Aangrijpend verslag van zijn laatste levensuren. Bijzondere stijl.… (meer)

Zeer aardig verhaal dat helemaal draait rond de laatste vijftien jaar in het leven van de Russische schrijver Dostojevski. Het beschrijft de reis van de auteur met zijn tweede vrouw naar het Duitse kuuroord Baden-Baden, en uiteindelijk ook zijn laatste levensdagen, bijna 15 jaar later. We leren alle onhebbelijkheden van Dostojevski kennen: zijn gokverslaving, zijn paranoïde minderwaardigheidscomplex, zijn verachting voor Duitsers en joden, zijn onmogelijk karakter. Vooral de erg wisselende relatie met zijn tweede vrouw Anja wordt sterk in de verf gezet.
Leonid Tsypkin treedt op als 'ghostwriter', terwijl hij zelf per trein onderweg is van Moskou naar Leningrad (het huidige Sint-Petersburg), en daar ook de gebouwen bezoekt die aan Dostojevski herinneren.
Tsypkin springt over en weer tussen zijn eigen belevenissen en vooral die van de Dostojevski's. Zijn belangrijkste bron is het dagboek van Anna, de weduwe van Dostojevski, en dat kleurt natuurlijk het verhaal erg sterk. Bijzonder is de stijl van Tsypkin met zeer lange, periode-zinnen, zoals ik ze me alleen herinner uit mijn "Latijnse" tijd.
Het geheel is aardig, maar vooral toch te waarderen als je het oeuvre en het leven van Dostojevski goed kent.… (meer)