Een indrukwekkend waargebeurd verhaal over de hongaarse grootouders van de schrijfster die besluiten samen zelfmoord te plegen. Het is een verslag van haar zoektocht naar de motieven van haar grootouders. Ze zoekt oude vrienden en familie op om over haar grootouders te praten en zoveel mogelijk over hen te weten te komen. Haar grootvader heeft tijdens de 2e wereldoorlog in een concentratiekamp gezeten en heeft dit ternauwernood overleefd, oa dankzij zijn aangeleerde vaardigheid om staand te slapen, degene die omviel werd immers doodgeschoten. In het boek beschrijft ze haar gesprekken en konklusies en wisselt deze af met haar eigen verzonnen constructie van het leven van haar grootouders tijdens hun laatste dagen. Een bijzonder boek, door de persoonlijke band van de schrijfster met haar opa en oma. Door kleine dingetjes, eigenaardigheden, grappige of irritante eigenschappen die je als familie kent en verdraagt. Het is so wie so schokkend om je opa en oma te verliezen en misschien nog schokkender als blijkt dat ze zelf hun dood hebben geregisseerd, ook al is het een daad van liefde, zoals zo mooi op de omslag staat. ( )