Op 30 mei 1948 breekt een dijk door die het stadje Vanport in de staat Oregon moet beschermen tegen het water van de rivier de Willamette. Dit onfanks het feit dat het gemeentebestuur een verklaring had doen uitgaan dat de dijken veilig waren. Vijftien mensen verdrinken in de watervloed en het stadje wordt bijna volledig van de kaart weggespoeld.

Zestig jaar later wordt Portland geteisterd door hevige regenval. Er vallen slachtoffers. Autopsie wijst uit dat zij niet door het natuurgeweld om het leven zijn gekomen maar dat zij zijn vermoord. Rechercheur Archie Sheridan gaat in het noodweer op zoek naar de seriemoordenaar daarbij geholpen door de journaliste Susan Ward.

Door de wateroverlast en het wegspoelen van land, wordt er ook een skelet ontdekt dat Archie Sheridan aanvankelijk voor een raadsel stelt maar gaande het onderzoek wordt duidelijk dat de sporen van de watersnood van zestig jaar geleden nog niet uitgewist zijn.

Chelsea Cain heeft voor Zondvloed een aantal misdaadromans geschreven met Archie Sheridan als protagonist. In die verhalen had hij af te rekenen met de bloedstollende seriemoordenares Gretchen Lowell en de confrontatie tussen beide leidde tot vele bijzondere, gruwelijke en spannende momenten. Misdaadromans van hoog niveau.

In Zondvloed komt Gretchen slechts terloops ter sprake en dat doet grote afbreuk aan het verhaal. Die bijzondere chemie tussen Archie en Gretchen bepaalde de kwaliteit van de vorige verhalen en nu Gretchen er niet is ontbreekt dat bijzondere op een hinderlijke manier.
Zondvloed is hierdoor een misdaadroman geworden van dertien in een dozijn. Niet goed en niet slecht. Gelukkig heeft Chelsea Cain aangekondigd dat in een volgende boek Gretchen weer ten tonele zal verschijnen. En daar kijk ik naar uit. ( )