Het is zonder meer bewonderenswaardig dat een 93-jarige nog het heilige vuur van de verontwaardiging bezit en daaruit kracht put om de jongere generaties tot actie aan te manen. Hessel doet dat in dit pamfletje van goed 20 bladzijde. Het lijstje van zijn focuspunten is wat warrig en - met alle respect - nogal modieus, maar het de terechtwijzing ("kijk om je heen en kom uit je zetel") komt in elk geval over. Zoals trouwens blijkt uit de indignados-beweging die intussen in vele landen is opgekomen. ( )

Een pamflet van iemand met aanzien en met reden van spreken. Ja, na de oorlogsjaren is heel veel energie gestoken in pogingen om de wereld te besparen van dergelijke tragedies ... de wereld??, misschien moeten we het wat beperkter houden... de westerse wereld. De verschillende pogingen, zoals het "document" dat gemeenzaam de "Universele rechten van de mens" wordt genoemd, zijn zeker lovenswaardig en op dat moment was het zeker niet te beschouwen als onrealistisch. Het zijn de volgende generaties die hier hun profijt uit moeten halen, en deze generaties hebben het eigenlijk verkorven, en daarom kan ik Hessel enkel gelijk geven. Ja de "68"-ers hebben geprobeerd, en ergens was een kleine hoop dat de democratische rechten van het volk (wat dat ook moge betekenen) zouden worden gerespecteerd, maar tot mijn spijt moet ook ik vaststellen dat er weinig is overgebleven van die dromen. Het is overigens jammer dat heel wat "68"-ers nu ontkennen dat zij deze wilde en hoopvolle ideeën hadden; maar goed, de wereld is er zeker niet democratischer op geworden, meer nog ... is er ongetwijfeld egocentrischer op geworden. Ik weet nu niet dat ik zo maar kan akkoord gaan met Hessel zijn definitie van terrorisme dat hij een vorm van wanhopige woede noemt, dit is wat zwakjes, maar ik weet wel dat het tijd is dat we een aantal politieke beslissingen niet meer mogen aanvaarden. In die mate heeft het pamflet van Hessel ook mij geraakt, nu nog de jongeren ... (een 60-plusser) ( )