Tjonge, wat is er te zeggen over een boek dat zo over ervaren zelf gaat dat het bijna niet te beschrijven is. Toch ga ik een kleine poging wagen.

"Observatie en interpretatie! Wat je moet onthouden is: De taak van de kunstenaar is om de grenzen van zijn perceptie steeds te verleggen."

De beginzinnen van dit stripboek zetten meteen het kunstenaarspraatsfeertje neer dat het hele boek gevolgd zal worden. Maar wel op zo'n manier dat je het zowel serieus als op-de-hak-nemen kan interpreteren. Knap dat het zowel inhoud heeft en tegelijkertijd onzin is.

De kunstenaar gaat naar een dorpje waar hij samen met plaatselijke bewoners aan een kunstwerk zal werken. De interactie met de verschillende personages zijn zo levensecht dat je je als lezer een gluurder waant die eigenlijk het hoofd de andere kant op zou moeten draaien uit fatsoen. Dit komt door zowel de echtheid van de uitgesproken teksten als de formidabele weergave van de houdingen van mensen.

De tekeningen met ecoline zijn net zoals zijn vorige boek weergaloos in originaliteit en uitdrukken van gebeurtenissen waar overal beweging in zit zonder dat er overal bewegingsstreepjes staan.

Ik kan niets anders dan hemelhoog juichen dit boek is gemaakt en uitgegeven.

bent ( )