Geschreven in een journalistieke stijl biedt dit boek een blik op het leven van de diep katholieke wielerheld Bartali die tijdens de oorlogsjaren op vraag van de aartsbisschop van Firenze vele kilometers heeft gereden om vervalste persoonsbewijzen te bezorgen aan ondergedoken joden. Bartali bleef daar zelf steeds eerder zwijgzaam of op z'n minst bescheiden rond. Tien jaar na zijn eerste Tour-verwinning toen Mussolini hem tot fascistisch model wilde maken, belt de Italiaanse eerste minister hem met de vraag zo mogelijk in 1948 ook nog eens de Tour te winnen omdat dit zou kunnen helpen om een explosieve, politieke toestand in zijn thuisland tot bedaren te brengen. "En evenals tien jaar eerder kreeg Gino's succes een politieke lading die veel verder reikte dan de man alleen. Voor de blije massa in het naoorlogse Italië werd hij al snel de verpersoonlijking van het hele land met al zijn emoties: woede, wonden, ontembaarheid en triomfen." (p. 233) Het werd een erg menselijk verslag van deze wielergrootheid wiens levensbeschrijving een originele invalshoek biedt op de voor- en naoorlogse Italiaanse geschiedenis. ( )