Het onderzoek naar de verdwijning van Elisa Claps zal uiteindelijk pas na bijna twintig jaar afgerond worden. Jones en de familie Claps laten luidop hun ongenoegen blijken over het geklungel en het bewuste zwijgen. Tussendoor beschrijft Jones het mooie landschap van de regio, als ware het een toeristische reisgids. Dat is niet slecht gezien, want het biedt in het begin van het boek de nodige verstrooiing na het zoveelste doodlopende onderzoek.
Volledige bespreking via http://wraakvandedodo.blogspot.be/2013/01/tobias-jones-bloed-op-het-altaar.html ( )