Bij stilte heeft iedereen verschillende associaties. Je kunt ervan genieten en tot rust komen, of je wordt juist onrustig omdat je dan gaat nadenken over je leven. Ik kan genieten van de stilte in een klooster, maar hoe kun je nu thuis plekken van stilte vinden?
Een aantal jaren geleden was er op de BBC een programma:”the Monastery”, die een aantal mannen uit de ‘wereld’ plukten om voor 40 dagen in het klooster te zijn. Hun strijd en moeite om tot rust, tot zichzelf, tot God te komen werd gevolgd.

De abt(leider) van dat klooster schreef een boek; Levenslessen van een abt: de 7 stappen naar een leven volgens Benedictus door Chrisopher Jamison. Een enkele keer haalt hij voorbeelden aan van de zoektocht van deze mannen, maar vooral vertelt hij hoe de leefregels van Benedictus inspiratie kunnen bieden voor het leven van elke dag.

De 1e stap die hij noemt is stilzwijgen. De drukte van ons leven zit in ons hoofd genesteld. We leren dat we altijd en overal een antwoord op moeten hebben. In spreuken staat; bij een veelheid van woorden ontkomt men niet aan zonde. De monniken leven met hun eigen achtergrondstilte, terwijl wij vaak leven met achtergrondmuziek.
Als je leeft in een omgeving met uiterlijk en fysiek stilzwijgen dan ontwikkelt er zich een innerlijk stilzwijgen. Hij zegt; wie in eenzaamheid en stilte neerzit is aan drie oorlogen ontkomen, het horen, het spreken en het zien. Toch zullen wij nog voortdurend tegen een ding moeten strijden; dat is ons eigen hart.

Stap 2 is contemplatie. Het is je tijd besteden aan gebed en meditatie over Gods woord. Doel van meditatie is klaar zijn om te ontvangen wat God ons geeft. Bidden zonder ophouden is de gedachte aan God levend houden in je hart op elk moment.

Stap 3 is gehoorzaamheid, veel mensen denken dat vrijheid betekent dat je niemand hoeft te gehoorzamen. Mensen die denken vrij te zijn gehoorzamen onbewust een ander systeem; de mode, slaaf van je eigen agenda, doen wat je vrienden vinden enz. Obedience komt van oboedire; gehoorzamen en luisteren. Het betekent naar iemand toe buigen, zich inspannen om te horen wat hij zegt.
Mensen baseren hun identiteit op een vergelijking met een ander, ze zijn vervreemd van zichzelf. Zo ook de farizeeër uit de gelijkenis die zichzelf vergeleek met de Tollenaar. Hij beoordeelde zichzelf als goed, maar de tollenaar wist wél wie hij was. Hij zei; Heer wees mij zondaar genadig. Zo hebben we allemaal vergeving en hulp nodig om te worden wie je kunt zijn en dit kan door God als bron van je leven

stap 4 is Nederigheid, het is niet het alles accepteren en niet mogen klagen als je iets overkomt, dat noemt hij apathie en onverschilligheid. Het is niet een passieve, maar actieve gesteldheid van de geest die bewust moet worden ontwikkeld, een gave van God. Het engelse woord Humility komt van Humus = aarde. Het betekent met je beide benen op de grond staan, realistisch, eerlijk en oprecht zijn. Je neemt het leven serieus, maar jezelf niet altijd en kan lachen om jezelf en je fouten.

stap 5: Het leven in gemeenschap met elkaar heeft niets te maken met een gezamenlijke overeenkomst, zoals geslacht, ras, cultuur of je hobby. Voor het leren leven als een gemeenschap zijn eigenschappen als trouw, volharding en doorzettingsvermogen nodig. Stabiliteit is daarbij belangrijk, dat je niet steeds vertrekt als iets je niet bevalt, maar meewerkt aan de verbetering van je omgeving of jezelf.

stap 6: Met spiritualiteit wordt tegenwoordig van alles mee bedoeld. Paulus bedoelde met spiritueel leven, het leven uit de geest van God en niet uit de zwakheid van de menselijke natuur. In het moderne westen wil men uit elke religie halen wat hen aanspreekt, spiritueel shoppen genoemd. Het gaat dan vooral om het zoeken naar psychologisch welbevinden, niet naar het aanbidden van een God. Spiritualiteit ontspoort als het gericht is op het ik, en als referentie heeft wat iemand maar leuk vindt, ipv op God gericht te zijn.

De laatste stap is hoop, in Rom 12;2 staat: Wees verheugd door de hoop die u hebt, wees standvastig wanneer u tegenspoed ondervindt, en bidt onophoudelijk. In dit hoofdstuk over hoop heeft hij het over het belang van een vreedzame, rechtvaardige samenleving. Als er goede voorzieningen zijn en mensen het goed hebben kan dit oorlogen voorkomen. Godsdienst kan een goede bijdrage leveren aan een vredige samenleving, en wij kunnen ons aandeel leveren door onze bezinning en plek van stilte te vinden in de beleving van ons geloof en samen met andere christenen ons hierop te richten in plaats van alleen op onszelf gericht te zijn.

Meer lezen over christelijke spiritualiteit?
Boek: Een levensregel voor beginners: benedictijnse spiritualiteit voor het dagelijkse leven / Wil Derkse.
De ontmoeting: 12 uren met Jezus/ Jos Douma. Deze predikant heeft ook een website www.josdouma.nl met allerlei artikelen over christelijke spiritualiteit ( )