Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
The year is 1918, the war on the Western Front all but over. An ambitious officer, Lieutenant Henry D'Aulnay-Pradelle, sends two soldiers over the top and then surreptitiously shoots them in the back to incite his men to attack the German lines. When another of D'Aulnay-Pradelle's soldiers, Albert Maillard, reaches the bodies and discovers how they died, the lieutenant shoves him into a shell hole to silence him. Albert is rescued by fellow soldier, the artist Edouard Péricourt, who takes a bullet in the face. The war ends and both men recover, but Edouard is permanently disfigured, and fakes his death to prevent his family from seeing him as a cripple. In gratitude for Edouard's rescue, Albert becomes the injured man's companion and caregiver. Finding that the postwar gratitude for the soldiers' service is nothing more than lip-service to an empty idea, the two men scramble to survive, ultimately devising a scam to take money for never-to-be-built war memorials from small towns. Meanwhile, Lieutenant Pradelle has married Edouard's sister Madeline and is running a scam of his own that involves the exhumation of war victims. In this sorrowful, heart-searching novel, the interwoven lives of these three men create a tapestry of the human condition as seen through the lens of war, revealing brutality and compassion, heroism and cowardice, in equal measure.… (meer)
De Eerste Wereldoorlog heeft van Frankrijk een ruïne gemaakt. Te midden van de verwoesting proberen Albert en Édouard, soldaten die de verschrikkingen van de loopgraven meemaakten, de draad van het gewone leven weer op te pakken. Beiden zijn ze alles kwijtgeraakt en ze voelen zich bedrogen en verstoten door de maatschappij. Met een bedrieglijk plan besluiten ze het Franse volk een lesje te leren én zelf fortuin te maken. Precies datgene wat Édouard en Albert voor ogen hadden gebeurt: het geld stroomt binnen. Tegen de tijd dat het bedrog aan het licht komt, hebben Édouard en Albert al plannen gemaakt om uit Parijs te vertrekken. Maar zal het de vrienden lukken om het verleden ook echt achter zich te laten? Tot ziens daarboven is een aangrijpende roman over de gevolgen van de Grote Oorlog en hoe een land de doden herdenkt, maar de overlevende soldaten lijkt te vergeten. Monumentale roman over de verwerking van een oorlogsverleden. Pierre Lemaitre won met 'Tot ziens daarboven' de Prix Goncourt 2013. 'Slaat in als een bom' - Le Figaro Recensie(s)
Albert en Édouard zijn twee soldaten die na de wapenstilstand van 1918 vanuit de loopgraven weer de Franse maatschappij in moeten Maar de onderste helft van het gezicht van Édouard is een gapende wonde en bovendien moeten ze allebei oppassen dat ze niet in handen vallen van hun gewetenloze en wraakzuchtige commandant D'Aulnay-Pradelle. Terwijl de twee vrienden vanaf hun onderduikadres in hun levensonderhoud proberen te voorzien, verzint Édouard een oplichterstruc die hen in een klap rijk kan maken, maar bij de uitvoering daarvan worden ze onverwachts opnieuw met Pradelle geconfronteerd. Prachtige roman, gedeeltelijk over de nadagen van de Eerste Wereldoorlog, gedeeltelijk een grimmige schelmenroman, gedeeltelijk een somber portret van een samenleving die uit een diep dal probeert te klimmen maar daar door alomtegenwoordige corruptie niet echt in slaagt, op alle niveaus zeer geslaagd en aangrijpend. Winnaar van de belangrijkste Franse literaire prijs, de Prix Goncourt; zeer goed geschreven met een lach en een traan soms in een en dezelfde zin, en ook uitstekend vertaald. ( )
Informatie afkomstig uit de Franse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
"Je te donne rendez-vous au ciel où j'espère que Dieu nous réunira. Au revoir là-haut, ma chère épouse..."
Derniers mots écrits par Jean Blanchard, le 4 décembre 1914
Opdracht
Informatie afkomstig uit de Franse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
À Pascaline
Pour mon fils Victor, avec mon affection
Eerste woorden
Informatie afkomstig uit de Franse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Ceux qui pensaient que cette guerre finirait bientôt étaient tous mort depuis longtemps. De la guerre, justement. Aussi, en octobre, Albert reçut-il avec pas mal de scepticisme les rumeurs annonçant un armistice. Il ne leur prêta pas plus de crédit qu'à la propagande du début qui soutenait, par example, que les balles boches étaient tellement molles qu'elles s'écrasaient comme des poires blettes sur les uniformes, faisant hurler de rire le régiments français. En quatre anns, Albert en avait vu un paquet, des types morts de rire en recevant une balle allemande.
Citaten
Informatie afkomstig uit de Franse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
En le feuilletant (le carnet d'Edouard Péricourt), Albert en eu le cœur serré. Parce que dans tout cela, jamais un mort. Jamais un blessé. Pas un seul cadavre. Que des vivants. C'était plus terrible encore parce que toutes ces images hurlaient la même chose : ces hommes vont mourir.
Dans la vie, il y a toujours quelques instants de vérité. Rares, c'est sûr. Dans celle d'Albert Maillard, soldat, la seconde qui vient en fait partie. Cela tient en trois mots qui condensent toute sa foi: - C'est pas juste.
Avant-guerre, elle les avait démasqués de loin, les petits ambitieux qui la trouvaient banale vue de face, mais très jolie vue de dot.
Sa misanthropie, pourtant à l'abri des balles depuis longtemps, avait été ébranlée. Non par l'hécatombe proprement dite, cela on s'y fait, de tout temps la terre a été ravagée par des catastrophes et des épidémies, la guerre n'étant que la combinaison des deux. Non. Ce qui l'avait transpercé, c'était l'âge des morts.
Édouard fut catapulté en l'air. Bien que ce fût un vol assez disgracieux, comme celui d'un avion qui part en torche, pendant une seconde très brève tout le monde vit clairement le corps du jeune homme cambré, le regard vers le ciel, les bras largement ouverts, comme pour une élévation. Puis il retomba, s'écrasa sur la chaussée, le crâne frappa violemment l'arrête du trottoir, et ce fut tout.
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Franse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Restèrent les commemorations, les morts, la gloire. La patrie. Merlin continua, guidé par on ne sait quel dévoir, à lire les quotidiens. Il n'avait pas les moyens d'en acheter plusieurs chaque matin, aussi se rendait-il dans différents endroits, bibliothèques, cafés, halls d'hôtel, où il pivait les consulter sans dépenser. C'est là qu'il trouva, en septembre 1925, une petite annonce à laquelle il repondit. On recrutait un gardien pour le cimetière militaire de Saint-Sauveur. Il fut reçu, montra ses états de service et fut embauché. Pendant bien des annés, si vous passiez à Saint-Sauveur, qu'il fasse beau, qu'il fasse laid, vous étiez sûr de le voir enfoncer à grands coups de galoche sa pelle dans la terre alourdie par la pluie, afin d'entretenir les parterres et le allées.
The year is 1918, the war on the Western Front all but over. An ambitious officer, Lieutenant Henry D'Aulnay-Pradelle, sends two soldiers over the top and then surreptitiously shoots them in the back to incite his men to attack the German lines. When another of D'Aulnay-Pradelle's soldiers, Albert Maillard, reaches the bodies and discovers how they died, the lieutenant shoves him into a shell hole to silence him. Albert is rescued by fellow soldier, the artist Edouard Péricourt, who takes a bullet in the face. The war ends and both men recover, but Edouard is permanently disfigured, and fakes his death to prevent his family from seeing him as a cripple. In gratitude for Edouard's rescue, Albert becomes the injured man's companion and caregiver. Finding that the postwar gratitude for the soldiers' service is nothing more than lip-service to an empty idea, the two men scramble to survive, ultimately devising a scam to take money for never-to-be-built war memorials from small towns. Meanwhile, Lieutenant Pradelle has married Edouard's sister Madeline and is running a scam of his own that involves the exhumation of war victims. In this sorrowful, heart-searching novel, the interwoven lives of these three men create a tapestry of the human condition as seen through the lens of war, revealing brutality and compassion, heroism and cowardice, in equal measure.
Google Books — Bezig met laden...
(3.98)
3
'Slaat in als een bom' - Le Figaro
Recensie(s)
Albert en Édouard zijn twee soldaten die na de wapenstilstand van 1918 vanuit de loopgraven weer de Franse maatschappij in moeten Maar de onderste helft van het gezicht van Édouard is een gapende wonde en bovendien moeten ze allebei oppassen dat ze niet in handen vallen van hun gewetenloze en wraakzuchtige commandant D'Aulnay-Pradelle. Terwijl de twee vrienden vanaf hun onderduikadres in hun levensonderhoud proberen te voorzien, verzint Édouard een oplichterstruc die hen in een klap rijk kan maken, maar bij de uitvoering daarvan worden ze onverwachts opnieuw met Pradelle geconfronteerd. Prachtige roman, gedeeltelijk over de nadagen van de Eerste Wereldoorlog, gedeeltelijk een grimmige schelmenroman, gedeeltelijk een somber portret van een samenleving die uit een diep dal probeert te klimmen maar daar door alomtegenwoordige corruptie niet echt in slaagt, op alle niveaus zeer geslaagd en aangrijpend. Winnaar van de belangrijkste Franse literaire prijs, de Prix Goncourt; zeer goed geschreven met een lach en een traan soms in een en dezelfde zin, en ook uitstekend vertaald. (