Had deze een tijd terug al in huis maar pas recent weer geleend en nu niet zeker waarom.
Kan niet echt vat krijgen op dit oud-aards (midden-aards?) paradijs met vreemde onthechte figuren en hun bizarre gedachten en rituelen.

Talig zeer sterk (dat wel uiteraard) en met enkele favorieten, maar met het hier opgeroepen universum weet ik geen blijf; de thematiek gaat aan me voorbij.
Oude wijsheden, versteende gedachten, dingen uit een andere tijd en plaats.
Ik lees dit zoals ik naar de pre-rafaëlieten kijk: met een vage weemoed — en een geïnteresseerde bewondering voor het vrome, het delicate — maar met volstrekte ontkoppeling. Niet mijn wereld.

Een andere lezing, in een andere tijd, een andere plaats in de toekomst, brengt misschien ander inzicht. ( )