In De weg van de minste weerstand (ik las de 2007 heruitgave) beschrijft Robert Fritz de kunst van het creëren. Moeilijk of alleen voor een enkeling weggelegd in de kunsten, zoals schilderen, musiceren of beeldhouwen? Nee, zo betoogt Fritz, want in elk creatief proces is een aantal standaard stappen te onderkennen:

1. ontkieming en keuze
2. assimilatie (schepper en schepping worden verbonden; schepping groeit naar eindresultaat)
3. momentum
4. voltooiing
Belangrijke basis ligt in het maken van keuzes. Fritz maakt onderscheidt tussen fundamentele, primaire en secundaire keuzen. Door te beginnen met een concept, deze te concretiseren in een visie, de werkelijkheid onder ogen te zien en doelgericht je schepping te scheppen en te voltooien werk je creatief. Afleidingen, redeneringen en beschouwingen genoeg, maar die verstoren het creatieve proces. Fritz leunt op Peter Senge's systeemdenken om de gevolgen van keuzes aan te tonen en je te laten inzien, wat het verschil tussen structureel conflict en structurele spanning is, en waarom dus filosofieën als positief denken, self-affirmatie en new age 'newspeak' tot mislukken gedoemd zijn. Robert Fritz buurt regelmatig in de Bijbel, bij kerkvader Augustinus en dominee Martin Luther King. De verloren zoon, het scheppingsverhaal uit Genesis en het vinden van de rust in God dragen zijn goedkeuring weg, hoewel het blijkbaar moeite kost om fundamentele keuzes van mensen als 'ik wil Gods wil doen' of 'ik ben een werktuig in Gods hand' te erkennen, hoewel aan de andere kant juist gepromoot wordt een religieuze, levensbeschouwelijke of andere fundamentele houding te omarmen. De weg van de minste weerstand bevat veel waarheden, en als je door de promotie van de eigen cursussen en succesverhalen heen leest, blijft er erg veel leerzaams over. Zeer de moeite waard. ( )