Kolja is vanaf zijn geboorte doof en kan daarom ook niet spreken. De broer van Pjotr Tsjaikovski, Modest, neemt het op zich om Kolja te leren spreken en "horen" (door liplezen). Daarvoor gaan Kolja en Modest naar Lyon waar een echtpaar zich specialiseert in het leren spreken van doven. Dat lukt uiteindelijk zo goed, dat mensen er vaak geen erg in hebben dat Kolja doof is. Ook muziek kan hij ervaren, als hij de trillingen kan voelen. De tweede verhaallijn is het overlijden van Pjotr Tsjaikovski. Dat is met allerlei geheimzinnigheid omgeven, omdat er een schandaal gesust moet worden. De broers Tsjaikovski zijn min of meer openlijk homoseksueel, en dat wordt niet direct als probleem gezien, maar als er ook sprake is van een seksuele relatie tussen Modest en Kolja, wordt het een schandaal en voelt Pjotr zich genoodzaakt om gif in te nemen. Anders zouden zijn jaargenoten van de School voor Jurisprudentie in opspraak zijn geraakt, en dat moet ten koste van alles voorkomen worden. Tussen overlijden en sterven van Pjotr probeert Kolja de ware toedracht te reconstrueren.

Prachtig verhaal over de broersTsjaikovski,.Modest neemt het onderwijs van Kolja, een doofstom jongetje op zich, die hij leert spreken en liplezen en die daardoor een “normaal” leven leidt. Het verhaal speelt in Rusland, eind 19e eeuw. Er is veel geld, er wordt veel gereisd. Tsjaikovski sterft en het onderzoek dat Kolja doet naar de oorzaak van zijn dood is één verhaallijn, het onderwijs en hun gezamenlijke leven is de andere. Helemaal Russisch met graven en hertogen en prachtige namen. De broers zijn beiden homoseksueel, een schandaal daaromtrent lijkt ook de oorzaak van de dood. Ook spelt mee de “ Eer” van een vriendengroep zoals bekend uit Engeland, “ het oud-boys netwerk. ( )

De beste Japin na De zwarte met het witte hart, vond ik: over de dood van Pjotr Tsjaikovski (Petja), het homoseksuele netwerk rond hem, voorop zijn broer Modest (Modja) en de doofstom geboren Kolja (Nikolaos) die van klein kind af aan door Modest vrijwel vlekkeloos heeft leren praten en liplezen en dus alleen nog maar doof is. Om en om geschreven vanuit de opvoeding en ontwikkeling van Kolja, die door zijn rijke, gemakzuchtige moeder is overgedragen aan Modest, die hem meeneemt naar de strenge methode van het Hugentobler Instituut in Lyon. En dan weer kort na de dood van Petja onder geheimzinnige omstandigheden, zogenaamd cholera, maar verteller Kolja merkt dat er een geheim, bijna een staatsgeheim, achter zit. Spannend, heel goed geschreven, het thema van de doofstomme / dove jongen, muziek, communicatie, stilte erg goed gedaan en stof tot nadenken, ook heel goed volgehouden dat voor Kolja 'horen' betekent zien (= liplezen; als de gordijnen dichtgaan, kan hij niet meer horen). De plot ontvouwt zich gaandeweg en uiteindelijk blijken gebeurtenissen uit het verleden van Kolja, Modest, gouvernante Sofja Petrovna in combinatie met het woeste maar zelfs door de tsaar gedoogde homo-leven van Petja en de zijnen hun climax in Petja's dood bereikt te hebben. Blijkbaar ook heel goed gedocumenteerd, in elk geval heel plausibel verteld. ( )