Ik kan me inbeelden dat onvoorbereide lezers aanvankelijk vreemd opkijken van dit boekje: ondanks de titel komt Einstein er niet onmiddellijk aan te pas; de auteur springt van de ene vignette naar de andere – 30 in totaal, korte verhaaltjes waarin vaag gefilosofeerd lijkt te worden over het fenomeen tijd. Het lijken losse gedachten en ideeën. Maar niks is minder waar. De meeste stukjes situeren zich in Bern en omgeving, de plaats waar Einstein zijn relativiteitstheorie uitdokterde, en de grootmeester zelf verschijnt ook wel ten tonele in de interludia. Dus misschien toch, ja. Tot je doorhebt dat Lightman zich verplaatst heeft in het hoofd van Einstein hem laat nadenken over hoe vreemd dat verschijnsel tijd toch wel is. En zo wordt dit wel degelijk een grondige exploratie van het thema tijd, in de vorm van denkexperimenten: wat als het leven maar 1 dag besloeg, of integendeel eeuwig duurde? Wat als er geen toekomst zou bestaan, of de tijd discontinu zou zijn? Lightman maakt in zijn vignettes duidelijk dat het wel degelijk allemaal een serieus verschil zou maken. Luchtige fantasietjes zijn het, die af en toe aan de spielereien van Jorge Borges doen denken. Maar er zit wel degelijk een systeem en een boodschap achter: tijd is ongrijpbaar, maar maakt voor een mens wel degelijk een verschil. ( )