Heel leesbaar boek over een interessante man, hij leefde van 1859 tot 1941. Hendrik is een jongen uit een gegoed gezin, hij is de oudste en zal zijn vader opvolgen in de onderneming die die heeft opgericht. Hij kiest na een aantal jaren een andere levensvervulling. Hij is dol op reizen en hij is steeds nèt geen ambassadeur in allerlei landen maar wel gezant van net Vader.and. Hij reisde naar Afrika, raakte geheel verschillend aan Oranje Vrijstaat, en De Afrikaanse republiek, Transvaal. Hij deed erg zijn best in de Boerenloorlogen om de Afrikaners te helpen ( een flink aantal werden in concentratiekampen besmet door de Engelse..). Hij zette zich overal voor in, deed veel goeds, was ook, wel erg pedant en altijd uit op roem en onderscheidingen en vooral erkenning, wat hem niet echt lukte.Hij was een conservatief en een negentiende eeuwen met bijbehorende opvattingen over zwarte mensen, nergens en door niemand in die tijd werd kennelijk gedacht dat het toch een beetje wonderlijk was dat Nederlanders en Engelse vochten om een land dat toch echt niet van één van beide landen kon zijn.....
Müller gaat later naar Zuid-Amerika, naar Azië, wordt gezant in Roemenië en later vaan Hongarije. Hij trouwt niet maar heeft wel twee vriendinnen, en dat in die tijd! Hij schrijft heel veel over waar hij is en wat hij mee,zakt, maar schrijft heel aardig en geïnteresseerd over alle mensen die hij ontmoet, met name de oorspronkelijke bewoners van de landen waar hij reist. Een boeiend man met zo zijn eigenaardigheden. ( )