Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
|
Bezig met laden... The World: A Family History of Humanitydoor Simon Sebag Montefiore
   Wanted List (3) Bezig met laden...
 Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek.  Koen1 | Dec 29, 2023 |   Het boek vertelt de geschiedenis van de mensheid van duizenden jaren terug tot op heden. Het gaat niet alleen over wat er in de loop der tijden gebeurde in Europa, ook de andere werelddelen zoals Azië, Afrika en Amerika worden belicht. Alleen Australië (Oceanië) komt weinig of niet aan bod. Je moet wel geconcentreerd lezen want door de overvloed aan informatie en doordat de auteur soms wat van de hak op de tak springt, is het niet altijd gemakkelijk te volgen. Wat me wel opvalt is dat de geschiedenis van de mensheid, wat ik al min of meer wist maar wat in dit boek echt opvalt, er een is van ontelbare oorlogen, gruwelijkheden, genocides, sadistische martelmethodes, verkrachtingen, uitroeiingen, incest, kindermoord, enz. En blijkbaar hebben we er niet veel van geleerd, getuige de oorlogen en repressies in Oekraïne, Syrië, Afghanistan, Iran, enz. De vrede in West-Europa duurt nu al een jaar of 80 maar zal ze blijven duren? Als je de geschiedenis bekijkt, denk ik dat het vroeg of later ook hier weer kan gebeuren. Eerlijk gezegd werd ik er wat depressief van. Is dit het zoogdier “de mens”?! Voor planeet aarde, fauna en flora, was het wellicht beter geweest als dit zoogdier nooit bestaan had… Het boek bevat een schat aan informatie maar het was wel beter geweest mochten er hier en daar kaarten bijgevoegd zijn. Talrijke landen, streken zijn in de loop van de eeuwen veranderd van naam en het is niet altijd gemakkelijk om je een beeld te vormen waar die landen of landsdelen waren of zijn. Ook het namenregister op het einde van het boek mocht uitgebreider geweest zijn. Ook was het beter geweest als bepaalde vreemde begrippen apart uitgelegd werden. Soms moet je ze opzoeken op het internet. Ook de vertaling kon beter. Veel kreupele zinnen getuigen van haastwerk waarmee de vertaling gemaakt werd. Ook de talrijke zetfouten werkten me soms op de zenuwen. Is het nu echt zo moeilijk om het boek na te lezen en eventueel correcties uit te voeren voor je het op de markt brengt? Ondanks deze kritiek blijft het zeer de moeite waard om dit boek te lezen en in te verdiepen. (  ) bezzabouza | Jan 13, 2023 |
It is hard to imagine why anyone should want to write one, but if there has to be a history of the whole world then Simon Sebag-Montefiore must be as good a candidate to write it as anyone. He would seem to have read pretty well everything that has ever been written, visited everywhere of historical interest on the planet and enjoyed – thanks to Covid and lockdown – the time to write the one book that he has always had in his sights. The only history we ‘adore’, Chairman Mao reckoned (and he ought to know), is the history of wars, and in The World: A Family History Sebag-Montefiore has taken the message to heart. There may well be the odd family in which brothers do not routinely strangle each other, children do not blind their parents or parents wipe out their heirs; there may even be families who’d rather build a loft extension than a tower of severed heads, but if there are any such there’s not much sign of them here. ‘Family,’ Sebag-Montefiore writes with Mao in mind, has always been ‘at the mercy of power’, and this is a book about power, and only then about the great dynasties that wielded it. There is the occasional oasis of calm and sanity among the mayhem, but the author’s ‘World’ is unashamedly the world of Game of Thrones, one of rising and falling kingdoms and empires, of battles, sieges, torture, madness, rapine and – a disturbing speciality of his – executions of an ever more obscene kind. ‘House Alara’ (Nubian Kush), ‘House Tilgeth-Pilaser’ (Assyria) – even the chapter headings are early nods in the direction of Game of Thrones, and the only surprise in a history that runs from the first murderous hominids down to Putin, Kim and Assad is that ‘House Lannister’ or ‘Baratheon’ are missing. For any reader with the stomach for bloodshed and megalomanic ambition, for anyone with a taste for Ptolemaic depravities or who would simply like to spend some quality time with China’s imperial eunuchs, then Sebag-Montefiore’s ‘World’ – the world according to Alexander the Great and Attila and Genghis and Tamerlane and a countless host of other killers ancient and modern – will deliver it and more in spades. The ‘World Game’, as he calls it, had its compensations for men, of course; but for women – in spite of the author’s best efforts to unearth anyone who ‘showed defiant agency in the face of male cruelty’ (just what the Tatars called it) – it was a black, black picture. There were certainly women from the Nile and the Tiber to the Asian steppes who showed a terrifying degree of agency, and there were women from the earliest times who exercised real power. But for the tens of thousands who fill these pages in the roles of wives, concubines, slaves and victims, the best to be hoped for – if a rival didn’t poison you first or Tamerlane’s hordes find you – might well be a quick killing and sacrificial burial on your master’s death. If it might seem strange that an author so sensitive to the concerns of contemporary history writing should go in for anything so old-fashioned as dynastic history, the two things turn out to be surprisingly well aligned. At the heart of this book are all those empires – Egyptian, Nubian, Assyrian, Chinese, Arab, Mongol, Indian, Inca – that for a great part of human history fought for the world; and if the global sweep of the narrative rams home anything it is that an Anglo- or Euro-centric view of the past will teach us very little about our global heritage. Indeed, perhaps the author’s major achievement is to make us see the world through a different lens – to make the unfamiliar familiar and, more important, the familiar unfamiliar. The British and the other European colonial powers would have their day; yet long before they made history and much of the planet their own, before the East India Company or the Dutch VOC ‘opened up the east’ or the Atlantic slave trade began, Chinese fleets were crossing the Indian Ocean and Arab caravans were transporting slaves – six million of them between the 11th and 16th centuries – in a world already intricately connected by commerce, politics, religions, slavery and (that most bizarre index of ‘species success’) pandemics. Europe would more than catch up, in other ways too – the persecution of Jews is a running theme of the book, and nothing is more soberly powerful than the section on the Holocaust – but it is that other world that this book brings most vividly, almost feverishly, to life. It is a huge subject; but then this is a doorstopper of a book, running to a numbing 1,262-plus pages. And therein lies the rub. It was not for nothing that Gulliver came across a room devoted to a mechanised history of everything in the Lagado Academy, because there is ultimately something gloriously, self-defeatingly Laputan in a book of this scale and ambition. While there is hardly a dull paragraph here, there is surely a limit to what readers can take, and 1,000-plus pages of self-indulgent storytelling might just have reached it. I had a letter once from a very charming and alert lady in her mid- nineties who was reading a book I had written on Captain Scott. She said how much she was enjoying it, and that she had got to page two hundred and something, but would I mind very much if she didn’t finish it because, as she put it, she really didn’t want it to be the last book she ever read. It would be a shame if readers in their early twenties, eyeing the mountain that still lay ahead of them, should end up sending Sebag-Montefiore the same sort of apology. Onderscheidingen
"From the acclaimed author of The Romanovs-a magisterial history of humanity viewed through the lens of its most powerful dynasties In this sprawling and eye-opening book, best-selling historian Simon Sebag Montefiore chronicles the world's great dynasties across human history through engrossing tales of palace intrigue, glorious battle, and the real lives of people who held unfathomable power. He trains his eye on founders of humble origin, like Sargon, the Mesopotamian cupbearer sent to help defeat a rival who returned with an army to dethrone his own king, and Liu Bang, a peasant who became a rebel leader and founded the Han dynasty. Montefiore illuminates the achievements of fearsome emperors, including Yax Ehb Xook, whose Mayan city-state Tikal boasts some of the most monumental ancient architecture that exists today; Jayavarman II, who proclaimed himself "universal king" and whose Khmer empire in South Asia heralded a thousand years of Indic ascendancy; and Ewuare, the African emperor who built a capital city that rivaled any in Europe. He writes, too, about remarkable women rulers, like Hatshepsut, the first female pharaoh, and Maria Theresa, the only woman to rule the Habsburg empire. These families represent the breadth of human endeavor, with bloody civil wars, treacherous conspiracies, and shocking megalomania alongside flourishing culture, moving romances, and enlightened benevolence. A dazzling epic history as spellbinding as fiction, The World is testament to Montefiore's acclaimed career as our poet laureate of power"-- Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
 Google Books — Bezig met laden...GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)929.7000History and Geography Biography, genealogy, insignia Genealogy; Heraldry Peerage, precedence, titles of honor; Royal housesLC-classificatieWaarderingGemiddelde: (4.04)
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1
Montefiore heeft ervoor gekozen om aan de hand van families en dynastieën de wereldgeschiedenis te beschrijven. Zelf zegt hij daarover;
Het gezin is nog altijd de basiseenheid van het menselijk bestaan – zelfs in een tijd van kunstmatige intelligentie en een rakettenoorlog. Ik heb geschiedenis samengeweven door de verhalen te vertellen van verscheidene families in ieder werelddeel en tijdperk, en die verhalen heb ik gebruikt om er de voortgang van de geschiedenis van de mens aan te koppelen.
Hij noemt het een heel nieuwe benadering, ik vond het juist een conventionele benadering. Als je lineair door de geschiedenis heen gaat, kom je onvermijdelijk bij families en dynastieën uit. Er wordt ook niet vaak de nadruk op families gelegd, of de familie maakt evident deel uit van het verhaal zoals de familie De Medici of de Rothschilds. In die zin vond ik de thema-indeling van het boek De metamorfose van de wereld over de geschiedenis van de negentiende eeuw van Jürgen Osterhammel vernieuwender.
Als u begint te lezen in dit boek kunt u zich schrap zetten. U wordt gebombardeerd met een stortvloed aan namen en gebeurtenissen en wat de auteur schrijft dat doet hij, u gaat naadloos van continent naar continent om de ontwikkelingen bij te houden. Met een paar regels kunt u een bloedlijn verder zijn, is de hoofdpersoon aan een onfortuinlijik einde gekomen of bevindt u zich in een ander deel van de wereld.
Montefiore heeft een aangename manier van schrijven en dat is wel nodig bij zo’n feitenovervloed;
Toen Marcus opnieuw ging vechten tegen de Germanen, werd hij vergezeld door Commodus, maar de zelfgenoegzame niksnut kreeg een hekel aan zijn veeleisende vader. Marcus wist dat Commodus tekortkomingen had, maar gelukkig zijn ouders geprogrammeerd om door hun kinderen om de tuin te worden geleid.
Het zal niet verbazen dat het Egyptische, Griekse en Romeinse Rijk genoeg aandacht krijgen. De Vikingen, de Middeleeuwen en de grote ontdekkingsreizen komen aan bod. Maar wat net zo interessant is, is dat de geschiedenissen van China, Japan, Afrika en Zuid- en Midden-Amerika ook beschreven worden, ook voordat de westerse veroveraars op het toneel verschenen.
Inherent aan geschiedenis beschrijven is het beschrijven van conflicten en oorlogen. Montefiore schuwt geen detail en het is verbijsterend om te lezen wat we elkaar hebben aangedaan. De recensent Bart Funnekotter van het NRC Handelsblad heeft wat geturfd en geeft aan dat het woord ‘oorlog’ 1.089 keer voorkomt in het boek, het woord ‘moord’ 949 keer, ‘onthoofd’ 129 keer, ‘martelen’ 104 keer en staatsgreep/coup’ 95 keer. Vroeger was niet altijd alles beter. Zo heeft u niet bij de inval willen zijn van Dzjengis Khan in Chorasmië in 1219. Toen de hoofdstad Urganj (Urgench, Turkmenistan) viel, kregen 50.000 Mongolen het bevel om elk 24 inwoners te doden, wat zou betekenen dat er 1,2 miljoen mensen werden afgeslacht. Het is wellicht de grootste massamoord op één moment uitgevoerd in de geschiedenis.
Het is fascinerend om te lezen dat er wellicht Afrikaanse mensen voor Columbus de Amerikaanse kust hebben bereikt. Later zouden zij dat onder heel andere omstandigheden doen; de slavernij wordt uitgebreid toegelicht en als de auteur dan toch het gezin erbij betrekt zorgt hij voor het eufemisme van het jaar door de slavernij te betitelen als een ‘gezinsonvriendelijk instituut.’
Ik houd van details en natuurlijk is het interessant om te lezen over Columbus en zijn nazaten (wat heel zo’n fijne familie niet was), maar ik wil weten dat de naam Californië vernoemd is naar een fictief personage, namelijk de koningin Calafia uit een ridderroman. Montefiore weet ook wel hoe hij een passage moet beginnen om de (in ieder geval mijn) interesse te wekken;
De wandelgangen van de burcht in Praag werden bevolkt door Rudolfs bizarre entourage van dodenbezweerders, magiërs, wetenschappers, kunstenaars en rabbijnen, plus een Deense astroloog met een gouden neus, een statige Engelse oppergeestelijke, een Ierse duivelaanbidder zonder oren, een Italiaanse minnares, een bekeerde Joodse minnaar, een psychotische zoon genaamd Julius Caesar – en loslopende tamme leeuwen.
Weest gerust, ze komen allemaal aan bod en het is een feest om te lezen. Naarmate we dichter bij onze geschiedenis komen weeft hij steeds vaker ons bekende namen in zijn verhaal. Als het over de emigratie van mensen uit Beieren naar Amerika gaat licht hij Friedrich Drumpf eruit, die in Seattle een bordeel annex café opende. Dat zegt ons misschien nog niet veel, tot Drumpf besloot dat hij daar toch beter de naam Trump kon voeren. De rest is…juist, geschiedenis.
Is zo’n dik boek met zo’n veelomvattend verhaal leuk om te lezen? Ik kan niet anders zeggen dan ja. Ik heb mij geen moment verveeld en als het nog 1000 pagina’s dikker was geweest was het mij ook prima. Een dergelijk boek kan nooit volledig zijn en uiteraard ontbreken er zaken, maar Montefiore komt toch een heel eind. Een literatuurlijst is niet opgenomen, hij verwijst ervoor naar zijn website omdat die nog eens 137 pagina’s zou innemen.
Een kleine kritische noot; ook al schrijf je een dik en mooi boek, de redactie moet scherp blijven. Met enige regelmaat zag ik de zetduivel opduiken en het ging mij soms zelfs storen.
De conclusie van het boek is er niet direct een om de champagne bij open te trekken. Zo zegt Montefiore over de oorlog in de Oekraïne;
Poetins invasie van de Oekraïne is geen nieuwe manier om macht uit te oefenen. Zijn meedogenloze wreedheid is een terugkeer naar de normale situatie op een manier die de dynasten in dit boek – krijgsheren, koningen en dictators – heel gewoon zouden vinden: de normale wanorde is hervat.
Dat wordt duidelijk uit dit boek. We mogen in onze handen knijpen dat het relatief lang rustig is geweest in onze contreien. Ieder wapen dat is ontwikkeld zal ooit gebruikt gaan worden en ook dat stemt niet vrolijk. Montefiore eindigt niet helemaal in mineur, hij vestigt de aandacht op de opgewekte geesten en inventieve gedachten, het vermogen tot vreugde en vriendelijkheid en het aanpassingsvermogen waardoor wij toch weer wegen vinden om de aarde voor ons leefbaar te maken en te houden. Laten we daar dan maar op proosten.
Vertaling; Rob de Ridder, Conny Sykora, George Pape, Cornelis van Ginneken, Martine Both en Margreet de Boer (