Redelijk objectief boek. Bedenkelijk is wel dat deze schrijver zich voor 95% op Engelstalige bronnen baseert en dat voor een boek dat een wereldwijde problematiek behandelt! Bovendien is de schrijver duidelijk een aanhanger van het negentiendeeeuwse staatsnationalisme. Hij geeft nergens een duidelijke definitie van wat volgens hem terrorisme is. Je kan de vraag stellen of het verzet in WO II terrorisme was. Nee, zullen velen zeggen. Waarom dan het verzet van Basken en Ieren terrorisme noemen? Hij beschouwt natuurlijk de gevestigde staat als legitieme bezetter van land dat aan anderen behoort. Zo lang het gaat om land van kleinere volkeren zoals Ieren, Basken, Bretoenen, Catalanen en zovele anderen levert dat terrorisme op zoals hij dat noemt. Gaat het om land dat bij een grotere natie hoort zoals de Elzas dan krijg je oorlog. Een zekere vorm van minachting voor kleinere volkeren is duidelijk aanwezig in dit boek. Hij heeft het bijvoorbeeld over 'Vlaams' als de taal in Vlaanderen. Wie dit nog schrijft in 2007 doet dit opzettelijk en/of heeft dit van kwaadwillige Franstalige bronnen overgenomen.
Een andere zaak is het ideologische en islamitische terrorisme wat inderdaad zuiver terrorisme is dat niet te verantwoorden valt. Zijn boek is wat dit betreft zeer interessant. ( )

Burleigh kiest zonder blikken of blozen een moralistisch uitgangspunt. “Wat ik met dit boek op glasheldere wijze duidelijk wil maken (…) is dat het terroristische milieu zonder uitzondering blijk geeft van morele ranzigheid, als het al niet puur crimineel is.” Terroristen zijn ‘in moreel opzicht gestoord,’ als ze al niet compleet psychopathisch zijn. Zo zitten we in de inleiding van dit dikke boek al op een duidelijk spoor. Burleigh wil in deze 500 pagina’s ook zijn eigen woede luchten.
Lees verder.... ( )