Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... The Penelopiad: The Myth of Penelope and Odysseus (origineel 2005; editie 2005)door Margaret Atwood (Auteur)
Informatie over het werkPenelope de mythe van de vrouw van Odysseus door Margaret Atwood (2005)
Female Author (192) Female Protagonist (171) » 23 meer Top Five Books of 2013 (1,013) Historical Fiction (333) Parallel Novels (2) Books Read in 2021 (2,066) Books Read in 2014 (1,086) Women in War (90) Books Read in 2015 (2,149) Books Read in 2013 (970) Unread books (354) KayStJ's to-read list (594) Book wishlist (5) The Trojan War (81) Dead narrators (26) Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden.
De grote verdienste van dit boek is uiteraard dat het een klassiek heldenverhaal nu eens vanuit een vrouwelijk perspectief belicht, in dit geval dat van Penelope, de ega van de Troje-strijder Odysseus. In de Odyssee van Homerus is ze een nogal bordkartonnen figuur, de ‘trouwe echtgenoot’ die 20 jaar lang op haar geliefde wacht en intussen alle ‘vrijers’ op afstand houdt. Al van bij het begin laat Atwood Penelope zeggen dat ze een ander verhaal wil ophangen, en dat ze de lezer(essen) vooral wil duidelijk maken niet te doen zoals zij. Vervolgens brengt ze een min of meer chronologisch verhaal van haar leven, tot en met de lange afwezigheid van Odysseus. Daaruit blijkt trouwens haar dubieuze rol ten aanzien van de vrijers, die ze blijkbaar aanzienlijk dichter liet komen dan in de Homerus-versie. En even dubieus is haar rol rond haar 12 dienstmaagden, dus ze uitdrukkelijk opdracht had gegeven de vrijers te bespioneren. Na zijn thuiskomst zouden Odysseus en zijn zoon Telemachos die dienstmaagden ophangen, waar Penelope zich erg over beklaagt. Door die ambiguïteiten komt de figuur van Penelope uiteindelijk niet echt uit de verf, vind ik. Persoonlijk zou ik het vertelperspectief eerder bij één van die dienstmaagden hebben gelegd, waardoor de problematische vrouwelijke conditie veel beter zou zijn geïllustreerd.
She channels Penelope by way of Absolutely Fabulous; one can imagine her chain-smoking and swilling wine between cracks about the weakness of men and the misery they visit upon women. Atwood has done her research: she knows that penelopeia means "duck" in Greek; that ribald stories about a Penelope - whether "our Penelope" or someone else - were circulated; and that virginity could be renewed by the blood of male sacrifice. Is opgenomen inCanongate Myth Series: A Short History of Myth, The Penelopiad, Weight, and Dream Angus door Karen Armstrong The Myths (A Short History of Myth / The Penelopiad / Weight / Dream Angus / Helmet of Horror / Lion's Honey) door Karen Armstrong Margaret Atwood Collection - The Handmaid's Tale, The Penelopiad, Life Before Man, Cats Eye, Murder In The Dark door Margaret Atwood Heeft de bewerkingWerd geïnspireerd doorHeeft een naslagwerk/handboek
Now that I'm dead I know everything - The Myth of Penelope and Odysseus retold on audio. Margaret Atwood gives Penelope a modern and witty voice to tell her side of the story, and set the record straight for good. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)813.54Literature English (North America) American fiction 20th Century 1945-1999LC-classificatieWaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
De mythe van de vrouw van Odysseus in een moderne hervertelling.
Als fan van Margaret Atwood wou ik dit boek (met prachtige cover) graag lezen. Ik heb nog nooit iets slechts van haar gelezen én ik leer graag wat bij. Twee vliegen in één klap dus.
Ik geef toe dat mijn kennis van sagen en mythen eerder oppervlakkig is, ik kan dan ook geen goede vergelijking maken met het origineel. Wat ik wel weet is dat de female gaze nooit echt populair is geweest, en heden ten dage nog steeds niet.
Atwood zet dat volledig recht. Zij laat Penelope zelf aan het woord, afgewisseld met de visie van Het koor (haar twaalf dienstmaagden). Het verhaal zelf leest vlot, is spitsvondig, feministisch, en bij wijlen hilarisch grappig. Hoofdstuk 24 (Het koor: Een college antropologie) en hoofdstuk 26 (Het koor; De rechtszaak van Odysseus) geven extra duiding en achtergrondinformatie qua mogelijke interpretatie. Een interpretatie die anders en misschien wel veel correcter is dan de vastgeroeste patriarchale.
Margaret Atwood, de schrijver, heeft zelf al mythische proporties aangenomen bij haar fans. Deze Penelope is wederom een bewijs van haar grootsheid! ( )