Ik dacht verkeerdelijk dat dit een recent werk van Mortier was, maar het blijkt pas zijn 2de worp (gepubliceerd in 2000), na zijn debuut Marcel. En dat is er ook aan te merken. De thematiek – een coming of age-verhaal – is nauw verwant met het debuut, en de omgeving waarin het zich afspeelt – het Vlaamse platteland in de jaren 1970 ook. Mortier is duidelijk ook nog altijd zijn stijl aan het zoeken: hij experimenteert met de voor hem zo typische woordkunst en dat is nu eens erg geslaagd, dan weer enorm banaal of gewoon te gezocht. Nieuw is de zinnelijkheids-thematiek, een aankondiging van de focus op de worsteling met de homoseksuele geaardheid die in Mortier 's latere werk centraal zal komen te staan. Het verhaal eindigt op een bijzonder knullige manier. Dus wat mij betreft, niet erg geslaagd. ( )

Anton groeit op in een huis met ongetrouwde tantes en een ongetrouwde oom, en zijn ouders. Later komt een neef die iets ouder is, bij hen wonen omdat zijn moeder opgenomen moet worden. Vlak daarna gaan ze naar de middelbare school. Anton en zijn neef hebben weinig gemeen. Op school komt hij in de klas met Willem die is blijven zitten. Willem heeft een streepje voor bij de paters/leraren, omdat zijn vader architect is en wel eens een schenking doet. Anton en Willem krijgen een verhouding, al wordt dat niet met zoveel woorden aangegeven en hangen ze het niet aan de grote klok. Aan het eind van de vakantie zullen ze gaan studeren en er zijn al kamers gehuurd in dezelfde stad. Dan komt Willem om bij een verkeersongeval en Anton is weer alleen.

aangrijpend

Uitgeverij De Bezige Bij Amsterdam/DeMorgen ( )

Een coming-to-age roman van een jongen in vlaanderen.

Een nogal gewone doordeweekse roman, van (weer een) jongetje dat opgroeit in een vlaams gezin.
Matig. ( )