Twee allesverpulverende monsters van leesparels zitten er verscholen in dit dunne, dunne boekje … die archeoloog natuurlijk, die archeoloog die afdaalt in het water vol roofvissen om de voetnoten van de hiërogliefen te lezen … en die hilarisch sterke, onverzettelijke kever!

Rond die twee beelden staat veel dat Ajvaz niet heeft willen schrappen of polijsten, waardoor de opeenvolging van woorden en de intrede in Ajvaz wondere wereld nogal gekunsteld en geforceerd is … en zoveel minder overtuigend dan de fabulaties van Borges of Cortazar.

Maar het zij hem vergeven … het zij hem dol, dolgraag vergeven.

Want, wat een kever! ( )