Geweldige serie! Alleen jammer dat het einde zo kitsch was. ( )

Ga akkoord met de mening van mdecroos. Na enkele tientallen bladzijden heb ik het opgegeven. Waar zeker deel 1 en in mindere mate deel 2 heel leesbaar zijn en een oplopende spanning bezitten, wordt deel 3 echt vervelend. Ik heb het boek niet uitgelezen en weet dus niet hoe het verhaal afloopt :((
Deel 3 is dus echt voor de doorbijters.

Dit derde boek is er eigenlijk teveel aan ttz 2 en 3 hadden in één boek gekunnen. Er zijn teveel blz waar er te weinig gebeurt ...
Alleen nuttig voor de doorbijters die echt de trilogie willen gelezen hebben.
Mijn tip : lees deel 1 (zeer goed !) en laat je het einde/de ontknoping vertellen door een "doorbijter". ;-) ( )

Prachtig slot van een fantastische trilogie in een ontzettend mooie taal geschreven. Ik vond het idee van de parallelle werelden geweldig en de karakters waren stuk voor stuk tot op zekere hoogte reële mensen. Raar ook dat ik mensen die het moreel niet zo nauw namen of zelfs koelbloedig moorden pleegden sympathiek vond. Murakami behoort zeker tot mijn favoriete auteurs.

Andere ideeën/besprekingen:

So Many Books (in English): http://somanybooksblog.com/2012/06/03/1q84/

Word by Word (in English): http://clairemca.wordpress.com/2012/11/28/1q84-the-finale/

Tessa Heitmeijer: https://tessaheitmeijer.com/2016/01/20/recensie-1q84-deel-3/ ( )

Een gedachte bij het lezen van dit laatste deel van 1q84: wat wordt er nu nog van mij als lezer verwacht? Alles is zodanig uitgesponnen, ik hoef alleen maar woorden te verteren en klaar. Als je me van elk karakter - zelfs de minst belangrijke - steeds precies gaat vertellen wat hij elke dag aanheeft, wat kan ik me dan nog zelf voorstellen? Als elke wending in het plot tot in den treure wordt uitgelegd, ja zelfs zodanig dat je perspectiefbreuk pleegt (even tussendoor uitleggen dat Aomame Tengo net niet had gezien omdat ze toen dat telefoongesprek aan het voeren was), ja, denkt zo'n schrijver dan dat zijn lezers helemaal dom zijn en zelf niet de gebeurtenissen uit de verschillende hoofdstukken kunnen combineren? En wat moet ik met die mierzoete romantiek? Bij boek 2 speelden deze ergernissen me al op, maar daar was het tenminste nog spannend!

Ik hou van Murakami juist omdat de plots in zijn boeken altijd ambigu waren, omdat er nooit een definitieve uitleg werd gepresenteerd, omdat ik als lezer zelf mijn verbeeldingskracht moest gebruiken, scherp moest lezen, nog dagen na het uitlezen van een boek de verschillende mogelijkheden langs kon gaan. Maar 1q84 is Murakami light, voor de luie lezer zeg maar.

Wat ik wel briljant vind zijn de komische vergelijkingen die hij gebruikt om zijn karakters te beschrijven. Zoals "Ze was klein en gedrongen, en de merkwaardige manier waarop ze liep, leek van achteren gezien wel iets op een krab ....Het wollen pak dat ze droeg wasemde een vage geur van mottenballen uit." En ik was blij met de Ushikawa hoofdstukken, een prettige afwisseling met de mierzoete Aomame hoofdstukken. ( )