Peter de ZwaanBesprekingen

Zo af en toe kom je een boek tegen waarvan je denkt 'dat had ik kunnen schrijven'. Dit was er zo eentje.

Kan niet zeggen dat ik dit een extreem boeiend boek vond. Peter de Zwaan heeft wel betere boeken geschreven dan deze.

Meeks stort zich zonder veel nadenken in het avontuur, weerstaat de psychologische druk van Rick, laat zich verleiden door een zeer mooie vrouw en blijft ondertussen vooral zichzelf: een grote bek met een klein hartje. Amusant boek, misschien een tikkeltje te lang, maar toch amusant.
Volledige bespreking via http://wraakvandedodo.blogspot.com/2010/10/peter-de-zwaan-voortvluchtig.html

Laconieke schrijftrant, duidelijke karakters (weinig ontwikkeling), vlot geschreven. Low tech, prima.

Het is dus leuk lezen in Een zaak van vrouwen. Toch gebeurt er niet zo heel veel, en mankeert het verhaal aan soortelijke massa. Niettemin: amusant. Zeer amusant.
Volledige bespreking via http://wraakvandedodo.blogspot.com/2009/09/peter-de-zwaan-een-zaak-van-vrouwen.h...

Tien kinderen hebben samen een geheime club en een eigen clubhuis. Ze hebben ook ge enne woorden bedacht die ze kunnen zeggen als er anderen bij zijn. Het bijzondere aan deze dub is, dat ie pas lid mag worden als ie een 'wat je' bent en gepest wordt op schoot en daarbuiten. alle leden hebben wet iets waar. door ze uitgelachen en gepest worden; dat kan een jampotjesbril zijn, een hazenlip, Turkse ouders, puistjes.... Eigenlijk kan het van alles zijn waarmee ie gepest wordt. Maar wat deze kinderen ook gemeen hebben; ze durven zich niet te verdedigen. in hun clubhuis staan ze echter samen sterk en voelen ze zich betrekkelijk, veilig. Als een van ben, Smart ,genoemd omdat bij, zo dom h, steeds weg blijft van schoof en de club en in de problemen lijkt te zitten, zet Wino, het nieuwste lid, een dappere actie op touw om hem uit de nesten te helpen, De 'watjes', blijken sterker slimmer dan ze zelf hadden gedacht.

Marc Johansz is een scharrelaar die aan de kost komt door louche zaakjes op te knappen voor zo mogelijk nog grotere scharrelaars, die onder de dekmantel van respectabele makelaarskantoren alleenstaande bejaarden goedschiks of kwaadschiks hun huis uit treiteren. Ook treedt hij op als koerier van geldtransporten met bedenkelijke bestemming in het buitenland. Wanneer Johansz te horen krijgt dat hij een kwaadaardige tumor op zijn stembanden heeft wordt gaandeweg zijn toch al cynische kijk op het leven en de mensen om hem heen nog versterkt. Niet alleen deinst hij er niet voor terug om een onaangename verpleegster in het ziekenhuis waar hij dagelijks wordt bestraald te chanteren, hij weet ook gebruik te maken van zijn ziekte om zijn opdrachtgevers om de tuin te leiden in de hoop een miljoenenslag te slaan.