Pierre Jarawan

Samir is in Duitsland geboren uit Libanese ouders. Zijn vader Brahim, die zulke prachtige verhalen kan vertellen, met Abu Youssef in de hoofdrol en zijn intelligente dromedaris Amir, verlaat op geheimzinnige wijze het gezin als Samir 8 is. Zijn vaders beste vriend Hakim die met zijn dochter Yasmin onder hem woont weet er meer van maar wil niets zeggen. Samir wordt steeds meer geobsedeerd door Libanon, de burgeroorlog, de moorden op politici zoals Gemayel, de Syrische invloed. Jaren en jaren lang wil hij niets weten van Duitsland, zijn moeder, zijn kleine zusje en is alleen maar boos dat zij zijn vader en Libanon niet genoeg missen. Als hij 16 is sterft zijn moeder door een aneurisma wat hij, lastige puber, misschien had kunnen voorkomen. Zijn zusje wordt uithuisgeplaatst bij een dominee, Yasmin heeft een vriend en studeert ver weg, hij blijft bij Hakim, dan alleen, verbitterd, geobsedeerd, in een bibliotheekbaantje waar hij wordt ontslagen omdat hij archiefstukken over Libanon verknipt en steelt. Peripetie: Yasmin vindt hem terug, zij schrikt zich kapot van zijn kamer een hok gewijd aan Libanon, maar langzaam weekt ze hem los uit zijn cocon, contact met zuster hersteld, die gaat trouwen, hij wil met Yasmin trouwen, maar zij wil alleen als hij afrekent met het verdwijnen van zijn vader. Hij gaat naar Libanon, gewapend met Brahims dagboek uit die tijd dat Hakim hem, dan pas, heeft gegeven en een foto: de aanleiding voor zijn vaders verdwijning leek een dia-avond van foto's waar deze ene tot ontsteltenis van de drie volwassenen ook tussen zat: Brahim met o.a. Gemayel. Het boek is in feite om en om een stukje Libanon in het vertelheden, een stukje Duitsland van vroeger. Samir vindt (zeer toevallig) zijn grootmoeder, de vrienden van zijn vader, die in de verhalen bleken te figureren, en het verleden via hun verhalen terug, ook de bewogen geschiedenis van Libanon in de jaren '80. Uiteindelijk komt alles goed. Best een interessant onderwerp (Libanon), ook wel een page-turner met mooie stukken, maar ook teveel toeval, wel erg een feelgoodboek en saai geschreven, vlak, voorspelbaar, met name de 'Duitse stukken.… (meer)