TJ KluneBesprekingen

Hoe is het mogelijk dat ik niet meer wist dat ik dit boek al een keer gelezen had? Geen idee. Maar ik was er nu echt van onder de indruk. Meneer Klune is hard op weg om een van mijn favoriete schrijvers te worden.
Wallace Pierce is een nietsontziende advocaat die leeft om te werken. En dat is dan ook alles wat hij doet, totdat hij plotseling overlijdt aan aan hartaanval en op zijn eigen begrafenis in de kerk wordt opgepikt door een jonge vrouw, Mei. Hij kan niet geloven dat hij dood is, maar hij ziet zichzelf liggen in een kist. Mei is een Reaper, zij haalt de overleden zielen op en neemt ze mee naar een plek waar ze kunnen wennen aan het idee en op hun eigen tijd kunnen doorgaan naar het hiernamaals.
Wallace komt terecht in een thee-winkel in Charon Crossing die geleidt wordt door Hugo Freeman, een jonge aantrekkelijke man, die gay is. In het huis boven de winkel wonen ook Nelson, de opa van Hugo en Apollo, een hond, beiden overleden maar ze blijven hangen om een oogje op Hugo te houden. Ook Mei woont daar. Langzamerhand begint Wallace te wennen aan het idee dat hij dood is, maar hij wordt ook verliefd op Hugo en dat is onhandig want ze kunnen elkaar niet aanraken. Wallace wordt steeds milder in zijn ideeën en hij krijgt een nieuw doel.
Het gaat over vertrouwen, onvoorwaardelijke liefde, vriendschap en behulpzaamheid. Heel fijn boek.½

Het boomhuis in het bos. Door: TJ Klune.

Een nieuwe Klune is telkens een feest én bang afwachten. Zijn eerste boek Het weeshuis in de azuurblauwe zee was supergeweldig. Daarna volgende Het gefluister achter de deur dat het onmogelijke deed: nog beter zijn dan Het weeshuis. Dat nog overtreffen leek me écht onmogelijk en toch deed Klune het! Ik ben giga mega super fan!

Het boomhuis in het bos is supergrappig, hartverwarmend, queer, spannend, ontroerend én het is geïnspireerd op Pinokkio. Wat wil een mens nog meer!? Qua humor (soms een beetje stout) lijkt het me voor net iets oudere kinderen dan zijn vorige boeken, maar zijn fans groeien ongetwijfeld mee. En ik, met mijn 44 jaar, kan die humor wel smaken. Vooral zuster Ratched is hilarisch.

Na De wilde robot (van Peter Brown) wist ik al dat ik van robotverhalen kan houden en toch verbaasde het me hoe snel ik halsoverkop verliefd werd op dit verhaal en zijn hoofdpersonen (robot én mens). Ik wil zo weinig mogelijk over de verhaallijn vertellen, die moet je vooral zelf ontdekken. De achterflap lijkt veel prijs te geven maar al bij al valt dat mee en dat is goed. Laat je meeslepen, verbazen, vol spanning pagina na pagina omslaan. Dit hoort tot de beste boeken van 2023, voor jong én oud!

Klune krijgt wel eens het verwijt dat zijn boodschappen nogal nadrukkelijk aanwezig zijn in zijn boeken. Ik hou daar van, maar dat is blijkbaar niet iedereens meug. In Het boomhuis in het bos liggen ze iets dieper onder het oppervlak, de critici kunnen tevreden zijn ;)

Vergeving, een nieuwe start maken, onbevooroordeeld houden van, queer zijn, AI, virussen, humanoids, niet-biologisch ouderschap, afwijkende seksuele voorkeuren, ware vriendschap,… zijn maar een paar van de relevante, hedendaagse thema’s die aan bod komen. Super boeiend.

Een paar waarschuwingen: eens je aan dit boek begint kan je het niet meer wegleggen. En eens je één TJ Klune hebt gelezen wil je ze allemaal lezen. Je bent gewaarschuwd :)

Een wonderschoon verhaal over anders zijn, (gebrek aan) acceptatie, liefde, vriendschap en het vinden van manieren om een volwaardig bestaan te leiden.
Het verhaal speelt zich af in een akelig gereglementeerde maatschappij, waar onder het mom van bescherming van magische kinderen (kinderen/mensen die net even anders zijn dan anderen) alles door een elitair clubje machtshebbers wordt geregeerd en besloten of je een vrij mens bent of een afwijking. Linus Baker is een “ maatschappelijk werker” die weeshuizen, waar deze andere kinderen worden opgesloten wel goed genoeg zijn.
Zo komt hij, om een rapport eroverheen schrijven terecht op het eiland Marsyas, dat ligt in een azuurblauwe zee waar de zon vaak schijnt, wat ie niet doet in de stad waar Linus vandaan komt.
Door het contact met de kinderen, Theodor, een draakje, Chauncey, een geleiachtig kind dat graag piccolo wil worden, Lucy die een zoon van Lucifer zou kunnen zijn, Sal, een jongen die als hij bang is verandert in een keeshondje, Phee een nimf, Zoë een volwassen nimf, Talia, een kaboutermeisje met baard en hun “vader” Arthur Parnassus die voor alle kinderen zorgt, ze les geeft, ze opvoedt en probeert ze zoveel zelfvertrouwen te geven dat ze zich misschien op een dag in de Boze Buitenwereld kunnen redden.
Linus en Arthur worden eigenlijk wel heel verliefd op elkaar, maar…… Linus moet zich nog erg ontworstelen aan zijn vorige leven. Hij gaat gaandeweg veel van de kinderen houden, met hun gewone en rare dingen, uiteindelijk blijkt Arthur een Fenix te zijn, ontzagwekkend en prachtig. Linus schrijft zijn rapport over dit weeshuis, steelt een heleboel dossiers over kinderen waar hij zorgen over maakt, zijn advies wordt opgevolgd, zodat Marsyas veilig is. Na drie weken in zijn oude leven, na opstand en rebellie gaat hij terug naar zijn geliefden.
Prachtig, prachtig, ontroerend en liefdevol.

Het gefluister achter de deur. Door: TJ Klune.

Oh wat was ik verliefd op Het weeshuis in de azuurblauwe zee! Voor mij was het een nieuw Lampje (Annet Schaap). Toen ik las dat er een nieuwe Klune kwam bestelde ik het meteen, hoewel de korte inhoud niet echt mijn ding leek. Gelukkig deed ik dat! Het gefluister achter de deur is super fantastisch goed en misschien zelfs nog mooier dan het weeshuis, als dat al mogelijk is.

Als je verliefd bent op een boek wil je dat de schrijver de volgende keer een zelfde soort boek schrijft, maar dan wel helemaal anders. Klinkt quasi onmogelijk en te veel eisend, weet ik. Toch speelde TJ Klune het klaar! Waarvoor hulde. Het gefluister is wederom een grappig, hartverwarmend, ontroerend, fantasy, queer young adult boek. Het doet je luidop schateren van het lachen, tot tranen toen. Je hart wordt gebroken, nog meer tranen.

Een trigger warning is nodig: dit boek gaat over de dood, alle soorten dood, ook de zelfgekozen. Daarnaast geef ik je ook nog volgende waarschuwing mee: lees dit boek niet in het openbaar. Je gaat luidop schateren, giga hard snotteren en vooral helemaal opgaan in het verhaal en de wereld rondom je vergeten.

Klune creëert wonderbaarlijke werelden met magisch mooie mensen en dieren (Apollo!). Zijn personages veroveren je hart en nestelen zich daar voorgoed. De dood is pijnlijk en triest maar dit boek maakt er iets moois van.

God is een manager, Wallace de norse advocaat vindt zijn hart, Desdemona kan echt met geesten praten, of toch niet, opa Nelson vloert je met zijn wandelstok en Hugo houdt van bandana’s (met eendjes bijvoorbeeld),… Ik wil zo veel over dit boek en zijn personages vertellen maar dat doe ik bewust niet. Koop het, nestel je in de zetel met een dekentje én een kopje warme thee (of course) en geniet.

Dit boek is één van de beste, mooiste boeken van 2022. Geloof me!

Het weeshuis in de azuurblauwe zee. Door: TJ Klune.

Wow wat een boek en oh wat jammer dat het uit is, ik wil direct van vooraf aan beginnen én ik wil iedereen vertellen: lees dit boek! Herinnert u zich Lampje nog!? Wel, dit is een tweede Lampje! Nu bent u al naar de boekenwinkel aan het hollen? Dat begrijp ik.

Indien u toch nog verder leest: TJ Klune heeft een wonder geschreven. Het lijkt niet eens geschreven, het verhaal is door het oppermachtige, magische mooie universum aan hem, aan ons geschonken. Hier is magie in het spel. Mensen die Lampje lazen weten wat ik bedoel: alles is perfect in dit boek. Alles. Het verhaal, de personages, de schrijfstijl, de sfeer, de setting, de wijsheid, de humor, de queerheid, de troost en de hoop, de diversiteit,… Alles.

Ik wil niets over het verhaal vertellen, dat mag u zelf helemaal ontdekken. Wat ben ik jaloers als u deze parel nog helemaal van vooraf aan mag ontdekken; u gaat prachtige uren tegemoet, geloof me. Met een lach en een traan en aanmoedigende kreten, vertederende glimlachjes én een niet te stuiten drang om verder te lezen. Elke zin is een cliffhanger, laat je als bezeten verder het verhaal in duiken. Tot er een moment komt dat je merkt dat je al meer pagina’s gelezen hebt dan dat er nog resten en een lichtelijke paniek je bekruipt…

Het weeshuis in de azuurblauwe zee is hét boek dat je meedraagt in je hart, dat een prominente plaats krijgt in je boekenkast en dat je nooit of te nooit aan iemand uitleent, wegens te kostbaar. Maar dat je wel aan iedereen gaat aanbevelen, geloof me! In oktober verschijnt er een volgend boek van Klune; ik kan niet wachten!

Heerlijk, hoopvol en geweldig. Het leven van Linus Barker wordt volkomen op zijn kop gezet als hij in opdracht van zijn meerdere op pad wordt gestuurd om een weeshuis te onderzoeken. Dit weeshuis staat op een eiland in een zon overgoten, hemelsblauwe zee. En Linus komt uit de stad waar het al maanden niets anders doet dan regenen. Als hij met zijn kat Calliope op de trein stapt begint de reis van zijn leven. Op het eiland wonen zes magische kinderen die liefdevol worden opgevoed door Arthur Parnassus. Elk kind heeft zijn eigen magische krachten. Linus heeft 4 weken om zijn onderzoek naar het welbevinden van deze kinderen te voltooien. En te onderzoeken of dit huis zo kan blijven bestaan. In de loop van deze weken gaat Linus houden van deze bijzondere kinderen. En zijn kijk op de wereld verandert enorm. En als hij ook de liefde vindt in de vorm van Arthur neemt hij een besluit.½