Kevin RushbyBesprekingen

Het concept van een paradijs, een perfecte wereld dus, en verwant ermee de noties van een hemel, een einde der tijden, de apocalyps en de antipoden hel en verdoemenis zijn in zowat alle culturen terug te vinden. Kevin Rushby heeft ze geïnventariseerd, zowel in mythen, religies als seculiere ideologieën. Het beeld van de perfecte wereld begint volgens hem bij Pythagoras, in de 6de eeuw voor Christus en baande van daaruit zijn kronkelweg in alle mogelijke vormen. Volgens de auteur zijn de manieren waarop die perfecte wereld bereikt kan worden onder te brengen in 2 categorieën: die van de vreedzame, meestal spirituele weg van het individu dat zich aan religieuze of seculiere ethische regels houdt, en die van de gewelddadige, brutale weg, die gericht is op bewuste zuivering en met de holocaust en de zelfmoordterroristen als meest afschrikwekkende praktische omzetting.
Rushby gaat in elk geval erg breed, put uit heel veel culturen, kruidt zijn relaas met eigen reis-ervaringen en hanteert een erg vlotte, journalistieke pen. Maar zijn boek is een encyclopedische opeenstapeling, zonder veel relevantie. Ik begin stilaan genoeg te krijgen van thematische boeken die de hele wereldgeschiedenis vanuit 1 focus bekijken, de meeste ervan blijven erg aan de oppervlakte.