Max Tailleur (1909–1990)

Moses (Max) Tailleur (Amsterdam, 12 juni 1909 – Amstelveen, 12 oktober 1990) was een Joodse-Nederlandse humorist. Hij specialiseerde zich in Joodse humor en verwierf roem met zijn Sam-en-Moos-moppen.
Hij werd geboren in een eenvoudig gezin in de Amsterdamse Jodenbuurt. Zijn vader, Hijman Tailleur, was handelsreiziger en fabrikant en zijn moeder, Schoontje Erwteman, was huisvrouw. Als schooljongen was Max al bezig met amuseren van anderen. Serieuze betrekkingen als handelsreiziger en diamantslijper werden een mislukking.
Tijdens de Duitse bezetting van Nederland slaagde Tailleur er in om naar Zwitserland uit te wijken. Na de invasie in Frankrijk ging hij naar Engeland waar hij zich bij de Prinses Irene Brigade kon aansluiten. Hij trad daar op voor de militairen en ook toen hij weer terug in Nederland was. Hij werd tekstschrijver voor cabaretiers zoals Snip en Snap.
Op 7 november 1952 begon Tailleur het cabaret De Doofpot in een voormalig café aan het Rembrandtplein in Amsterdam, waar hij tot 1966 met veel succes zijn moppen tapte.
Om gezondsheidsredenen moest hij tegen het eind van de jaren '60 stoppen, maar in 1971 begon hij De Geinlijn, waar men kon bellen om een opname van de mop van de dag te horen. Bij zijn dood liet Max Tailleur een kaartsysteem met 50.000 moppen na.
Zijn lijfspreuk luidde: Ik lach om niet te huilen.