Meh. I think Jean Teasdale is best appreciated in smaller doses. The book struck me as sad, not funny. My favorite part was actually when Hubby Rick talked to the tape recorder at the end. Nice to hear his side of the story.
Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.