Een 18-jarige voetballer loopt een vrij ernstige blessure op bij een botsing met een onbehouwen tegenstander. De hele medische wereld lijkt eraan te pas te komen, maar ook zijn moeder, die het niet alleen voor haar zoon opneemt, maar zelfs hartstochtelijk vecht voor zijn belang. Een verhaal over voetballen dus. Dit titelverhaal 'De kwetsuur' is merkwaardigerwijs het enige dat over een lichamelijke aandoening gaat: een gebroken been. In sommige andere verhalen is er ook sprake van voetballen, maar daar zijn de hoofdpersonen eerder het slachtoffer van psychische trauma's: een suïcidale vrouw; de dochter van een melkboer die dichteres wordt; mensen die in het nieuwe land stoer en onoverzettelijk aan de afsluitdijk werken en wonen op een land zonder huizen, straten en kerken. Stoer, Hollands en nuchter lijken karakteristieke kenmerken van deze verhalen die in een soms staccato-proza de sfeer van onverzettelijkheid oproepen. Het eerste verhaal is een herdichting van een authentiek verhaal uit het midden van de 19e eeuw.
Bron: A.I.-tekst NBD/Biblion