Teleurstellende roman.Naar mijn smaak veel te veel op "literatuur"ingezet.Elke zin moet "mooi", bijzonder zijn en dat werkt tegen het verhaal.Auteur wordt erg bewierookt in de kritiek, maar dit (en laatst een stuk over buurtcafés in Trouw, 11 okt 2014 ook) moet literatuur zijn, en dat is mij dan teveel van het goede. Kreeg beide (roman en stuk dan ook niet uit.Het is me te geforceerd, zowel het taalgebruik als het verhaal.Jammer, want het milieu waar auteur vandaan komt en beschrijft, spreekt me aan. ( )

"Naar de overkant van de nacht" is een roman die een carnavalsnacht in Venlo beschrijft gezien door de ogen van Ralf, de hoofdpersoon van het boek. Ralf drinkt sloten bier en ander alcoholhoudend vocht, maar denkt gedurende de avond en nacht steeds aan zijn vriendin en haar 4 kinderen voor wie hij zorgt. De sfeer van het carnaval is uitstekend beschreven, maar ook wie daar niet van houdt (zoals ik) kan veel plezier beleven aan dit prachtig geschreven boek. Erg geschikt om in een ruk uit te lezen en al lezend de roes van het verhaal te ondergaan. Ik heb dit boek uitgekozen na lezing van de veel uitgebreidere en beter geschreven recensie op het weblog van Anna van Gelderen (staat ook op librarything). ( )

Naar de overkant van de nacht gaat over een carnavalsnacht in Venlo, die zich voltrekt op de golven van overweldigende hoeveelheden drank. Ik heb als autochtone noorderling niks maar dan ook helemaal niks met carnaval en zit met vier biertjes aan mijn taks. Maar deze roman vond ik fantastisch.
Veel in zijn voordeel lijkt het boek op het eerste gezicht misschien niet te hebben. De lezers die voor hun leesgenot een boeiende plot en veel meelevenswaardige personages onontbeerlijk vinden, zullen niet zoveel van hun gading aantreffen; aan de andere kant, de geavanceerde lezers die graag een doorwrochte analyse op een boek loslaten teneinde door te dringen tot structuur en symboliek zullen waarschijnlijk evenmin helemaal voldaan zijn. Je moet de benevelde gedachtestroom van hoofdpersoon Ralf namelijk ondergaan als een roes: je er volledig aan overgeven en je er in onderdompelen. Dankzij de schrijfkunst van Van Mersbergen is dat verrassend genoeg helemaal niet moeilijk.
Het hele boek lang verkeren we in het hoofd van Ralf, geboren als schipperskind, later gymnasiumleerling aan de wal, vervolgens stratenmaker en nu stiefvader van vier jonge kinderen, waaronder een doofblinde tweeling. Zijn vriendin Sara is in de steek gelaten door de vader van de kinderen en Ralf heeft gretig zijn plaats ingenomen. Sara kan het allemaal amper aan, maar Ralf lijkt onvermoeibaar. Toch vindt zijn omgeving dat hij er na vijf jaar broodnodig eens uit moet en zijn oom neemt hem mee naar het carnaval, net als vroeger.
Als het boek opent, heeft er Ralf er al vele uren en tientallen glazen op zitten. Zijn oom is hij kwijt, maar hij heeft een pater aangeklampt - geen echte natuurlijk, maar een carnavalsklant in kostuum. Zelf is Ralf als veerman verkleed, compleet met bonnetjesboek en pet. Een veerman zet mensen over, bevaart steeds hetzelfde stukje van de rivier, maar gaat nergens heen, net als Ralf in zijn leven.
Maar halverwege de nacht besluit Ralf om een kraanvogel te worden als een andere carnavalsvierder zijn veermanspetje afpakt en hem een rood mutsje opzet. Op de vleugels van de dronkenschap vliegt hij uit
Dit boek zit vol met dit soort prachtige beelden, die alleen maar des te mooier worden doordat ze zo sterk contrasteren met de dronken meute en met de keiharde carnavalshits, die een continue achtergrond vormen. Ralf moet zich verliezen in de de overgave aan de roes om zo zichzelf weer terug te vinden na jaren intensief gezinsleven, eindeloos geven en schuldgevoelens. Zo simpel is het. Maar gemakkelijk is anders, want alles tijdens de wilde carnavalsnacht doet Ralf aan zijn jeugd en aan zijn gezin en aan zichzelf denken. Toch zal hij er gelouterd uit komen.
Naar de overkant van de nacht is een boek vol carnavalsgestamp, maar ook met lyriek; er is hier en daar lichte tragiek, maar ook humor. Het is verslavend en bedwelmend. Het is een stream-of-consciousness verhaal en toch heel toegankelijk. Het is een briljante roman die me nog lang zal bijblijven.

http://annavangelderen.blogspot.com ( )

Aan de hand van een gratis ter beschikking gesteld eBook, heb ik met deze schrijver kennisgemaakt. Dat is mij overigens goed bevallen.

Gegeven: de hoofdpersoon (verteller) gaat met zijn oom naar Venlo om ‘Vastelaovend’ te vieren. Vriendin met vier kinderen, waarvan de twee jongsten -een tweeling- doof en blind zijn, blijven thuis achter.
In een orgie van drank associeert de verteller iedere gebeurtenis of aanraking met zijn verleden of het herinnert hem aan de verantwoordelijkheden die hij, al is het maar voor even, is ontvlucht. Eigenlijk wil hij al snel terug naar huis maar langzaamaan gaat de sfeer van het carnaval hem in de ban nemen.
In korte zinnen, maar met een maximum aan zeggingskracht, ontstaat een verhaal dat vanaf het begin onmiddellijk ‘pakt’. Hoewel de gebeurtenissen en herinneringen over elkaar heen tuimelen blijft het boek toch in een vaste lijn.

Lezenswaardig, in ieder geval. ( )