De ouverture van het verhaal is verrassend. Het oogt aanvankelijk wat sleets -schilder verovert zijn model en laat haar echtgenoot achter met het schilderij- maar al snel geeft Schlink een knap gecomponeerde draai aan dit thema. Bijna wordt het een “waar twee vechten om een been, gaat de derde er mee heen” maar die gemeenplaats weet de schrijver knap te omzeilen.
Het werkelijke thema is de ouderdom, die levensfase waarin herinneringen vaak gaan opspelen en herhalingen in de toekomst niet voor hand liggen.
'Bij jong-zijn hoort het gevoel dat alles weer goed kan komen, alles wat verkeerd is gelopen, wat we verzuimd, wat we misdaan hebben. Wanneer we dat gevoel niet meer hebben, wanneer gebeurtenissen en ervaringen onherroepelijk worden, zijn we oud.”

De schrijver werkt dit thema uit in een boeiende en soms verrassende vertelling. Iets tegen het sentimentele aan maar echt kitsch wordt het niet.
Niet gezeurd, het is een onderhoudende roman die de lezer -mits in de stemming- prima kan vermaken. ( )

Is hun huwelijk nog te redden? In een onverwachte opleving hun liefde besluiten twee echtelieden een langgekoesterde vervulling te doen gaan. Ze gaan een reis door Canada maken, voor hen beiden een verrassende wending neemt.