I almost did not finish this one, but in the end it was worth soldiering through. The book is sold as The Martian meets And Then There Were None. That's not a bad pitch. The premise is that a bunch of people who are in harsh prisons for life and have some adequate skills are offered the chance to serve their sentence by accepting to be sent to Mars and build a base there. The group, along with a supervising officer, get to Mars successfully and set about their work, but then they start dying one by one. One of them must be murdering the others.

So far so good, my problem was the execution. It started well when the main character was in prison and got the offer, but when the training started everything stopped making sense. The training was absurd and inadequate, and no one remarked on it. It's like the company that organized it did not want the project to succeed.

Then, there's the writing. The style, always with short sentences got old soon. The characters, except from the point of view character, were not explored at all. We never get to know them, beyond the most superficial of descriptions, so how are we supposed to enjoy guessing who might be the killer?

It got better towards the end, when there was more action, but it's not a great book.

The book can stand alone more or less, but there's room for a sequel that has already been published. The curious thing is that I'd like to find out what happens in the sequel (titled "No Way"), but I do not really want to read it. ( )

A decent thriller with a unique setting. ( )

Φταίει ότι έχω διαβάσει/δει πολλές αντίστοιχες ιστορίες, φταίει ότι μου αρέσουν ιστορίες με ομάδες ανθρώπων αποκομμένων από τον υπόλοιπο κόσμο, οι οποίοι πρέπει να παλέψουν για να επιβιώσουν, φταίει που μου αρέσουν οι ιστορίες με ομάδες, τα μέλη της οποίας έχουν ξεχωριστές ικανότητες/ρόλους και η επιτυχία εξαρτάται από την έγκαιρη και επιτυχή εύρεση της απαραίτητης ισορροπίας μεταξύ τους για να πετύχουν το στόχο τους; Όποιος κι αν είναι ο λόγος (ίσως και όλοι μαζί), το βιβλίο του Morden το βρήκα λίγο και ανίκανο να καλύψει έστω τα απαραίτητα, ώστε να προτείνω την ανάγνωσή του.

Η βάση της ιστορίας (βαρυποινίτες, πρώτοι απεσταλμένοι στον Άρη ως αναλώσιμοι) έχει σίγουρα ενδιαφέρον και άξιζε η απόπειρα να εξερευνηθεί σε ένα μυθιστόρημα (παρόμοιες μικρού μήκους ιστορίες ΕΦ έχουν γραφτεί κατά καιρούς με πολύ καλύτερα αποτελέσματα). Δυστυχώς ο συγγραφέας δεν καταφέρνει να πείσει εξαρχής πως η ιδέα του έχει λογική και πως είναι δικαιολογημένη.

Για να μην πολυλογώ, την ανάγνωση έσωσε η ροή. Η πλοκή καλούτσικη, με μια μικρή κοιλιά στη μέση, και ο αναγνώστης πείθεται να συνεχίσει γιατί κατά διαστήματα διαφαίνεται η προσπάθεια του δημιουργού να σώσει την αναληθοφάνεια. Δυστυχώς όμως, δεν τα καταφέρνει. Σεναριακές τρύπες, διευκολύνσεις τις τελευταίας στιγμής για να καλύψει την αδράνεια των ηρώων του, πολλά σημεία όπου εφαρμόζεται το ακριβώς αντίθετο της προοικονομίας γεγονότων, πράξεων και περιβάλλοντος, γενικά ο Morden χρησιμοποίησε μια ωραία ιδέα, αλλά δεν έκανε παρά ελάχιστη έρευνα και ελάχιστη προσπάθεια για να μας προσφέρει κάτι δεμένο και μεστό.

Σε λίγο καιρό έρχεται και η συνέχεια, της οποίας η ιδέα ακούγεται για ακόμα μία φορά ενδιαφέρουσα. Ελπίζω ο συγγραφέας να μας προσφέρει κάτι καλύτερο από πλευράς ποιότητας. ( )

You can see the plot "twist" coming from about page 10 which is OK since it's the only logical resolution of the strange premise of sending convicts. What really made me dislike the book were the horrible characters, most of whom are nothing much beyond stereotypes. ( )

Great story, combining near future science with human behavior ( )