Iedereen die ik sprak was zo enthousiast over dit boek en toen werd het ook nog boek van de maand voor mijn RL boekenclub dus ben ik er maar aan begonnen. In het begin had ik wel zoiets van 'Waar gaat dit naar toe?'. Maar naarmate ik vorderde kreeg het boek me wel te pakken. We volgen Esme Norell van klein meisje van een jaar of 5 tot eind Eerste Wereldoorlog. En haar verhaal is een bijzonder verhaal. Ze groeit op zonder moeder, maar met een liefhebbende en geduldige vader die haar al vroeg meeneemt naar zijn werk voor het Oxford English Dictionary (de eerste versie) en haar leert lezen door middel van de blaadjes met woorden die in het scriptorium worden beoordeeld op geschiktheid voor opname in het woordenboek. Bij de blaadjes worden ook zinnen aangeleverd die de manier waarop een woord wordt gebruikt verhelderen. Esme krijgt wat taakjes en zo groeit ze op terwijl de delen van de encyclopedie ook langzaam groeien.
Maar Esme krijgt in de gaten dat sommige woorden helemaal niet in het woordenboek belanden. En die afgekeurde blaadjes en zinnen bewaart ze in een koffertje onder het bed van Lizzie, het dienstmeisje van Mr. Murray, de hoofdredacteur in wiens tuin het scriptorium staat. Door de jaren heen verzamelt ze steeds meer blaadjes en ze gaat ook op zoek naar woorden die ze niet kent. Ze gaat met Lizzie mee naar de markt en praat daar met de mensen die de kramen bemensen. Zo krijgt ze veel woorden die typisch zijn voor het gewone volk en dan voornamelijk voor de vrouwen.
Ondertussen gaat haar persoonlijke leven ook door. Ze gaat naar kostschool, wat een bezoeking is. Ze krijgt een vriend en raakt die weer kwijt. Dan ontstaat langzaam een idee om met al die door voornamelijk vrouwen gebruikte woorden iets te gaan doen. Hoewel ze niet lijfelijk aan de strijd voor vrouwenrechten meedoet wil ze wel op een vreedzame manier haar steentje bijdragen. Als de Eerste Wereldoorlog zich aankondigt staat haar wereld op zijn kop.
Mooi geschreven met veel aandacht voor de woorden. En absoluut een aanrader ( )