Δείτε επίσης και στο Chill and read

“Πέφτει ποτέ αυλαία στον έρωτα;” αναρωτιέται ο συγγραφέας και μαζί του κι ο αναγνώστης. Ο Κώστας Κρομμύδας παρασέρνει τους αναγνώστες του σε ένα ταξίδι στην εποχή των μεγάλων ερώτων του σινεμά και της ζωής. Οι πρωταγωνιστές του, εμπνευσμένοι από τους σταρ εκείνης της εποχής, μας φέρνουν στο νου ένα ή περισσότερα ζευγάρια του κινηματογράφου και της ζωής και μας βάζουν, για όσο κρατάει η ανάγνωση και λίγο παραπάνω, μέσα στην ιστορία τους, ανοίγοντας μια μικρή χαραμάδα στην κουίντα. Πότε είναι άραγε αληθινοί; Στο σανίδι ή στη ζωή;

Πίσω στη δεκαετία του ’40, στα άγρια χρόνια της κατοχής αλλά και στα δύσκολα που ακολούθησαν με τον εμφύλιο, ένας έρωτας γεννιέται στα παρασκήνια ενός θεάτρου της Αθήνας. Ο Νικόλας και η Λυδία γίνονται ένα και θα παραμείνουν έτσι στη ζωή και στο σανίδι. Πίσω από αυτό το μεγάλο έρωτα κρύβονται πολλά μυστικά, που δεν έχουν έρθει στην επιφάνεια εδώ και πολλά χρόνια. Η εικόνα που έχει ο κόσμος, οι θαυμαστές τους, ο περίγυρος, είναι αρκετά διαφορετική από αυτά που κρύβουν μέσα τους και τους πονάνε.

Ένα – ένα, όλα αυτά τα μυστικά, θα αποκαλύψει χρόνια μετά ο Νικόλας στη Μάρω, που θα την παρασύρει σε μια αφήγηση με τον δικό του μοναδικό τρόπο, κάνοντάς την κοινωνό και αποδέκτη των αναμνήσεών του. Μια κληρονομιά μαγευτική.

Η ζωντανή αφήγηση, παρασέρνει τον αναγνώστη να αισθανθεί, να ζήσει, να κλάψει και να γελάσει όπως ακριβώς και οι ήρωες και να νιώσει μέρος της ιστορίας, σαν να βρισκόταν πραγματικά εκεί. Η αισθαντική φωνή του Κρομμύδα βγαίνει και μέσα στο γραπτό του, που τον αναγνωρίζει πλέον ως έναν από τους πιο χαρισματικούς συγγραφείς της γενιάς του. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να μπει ο ίδιος ο αναγνώστης μέσα στην ιστορία και ο Κρομμύδας το καταφέρνει με άνεση από τις πρώτες σελίδες.

Η αφήγηση της ερωτικής ιστορίας των δύο πρωταγωνιστών, είναι το πιο δυνατό κομμάτι του βιβλίου. Ο Νικόλας είναι αυτός που περιγράφει τις αναμνήσεις του από τον μεγάλο έρωτα της ζωής του, μην αφήνοντας τίποτα απ’ έξω. Λάθη, σωστά, εγωισμούς και θυσίες, όλα πλέον έρχονται στο φως με τον τρόπο που θα τα σκεφτεί και θα τα δει κάποιος χρόνια μετά, αναλογιζόμενος μια ζωή και έναν έρωτα, από απόσταση. Αυτό το στοίχημα ο συγγραφέας το έχει κερδίσει με διαφορά!

Μας παραπέμπει λοιπόν να ερωτευθούμε και να κάνουμε τα δικά μας λάθη. Να αφήσουμε πίσω τον εγωισμό, να γίνουμε έρμαια του έρωτα και να ζήσουμε τη ζωή μας στο φουλ με τον άνθρωπο που μας κάνει ευτυχισμένο. Να αγνοήσουμε τις μικροπρέπειες και τους κακόβουλους ανθρώπους με τις μικροπρέπειές τους. Να λύσουμε τα προβλήματά μας με διάλογο πραγματικό και όχι μόνο στη σκέψη μας. Να ζήσουμε!

Καθώς διάβαζα το βιβλίο, στο νου μου έρχονταν συνέχεια ο Δημήτρης Χορν και η Έλλη Λαμπέτη. Για κάποιο λόγο που ούτε κι εγώ γνωρίζω, αυτό είναι το ζευγάρι που ξύπνησε στο υποσυνείδητό μου το συγκεκριμένο ανάγνωσμα. Δεν έχω ιδέα από ποιο ή ποια ζευγάρια εμπνεύστηκε την ιστορία του. Είμαι όμως σίγουρη πως η γνώση του εκ των έσω για το επάγγελμα του ηθοποιού και τον χώρο γενικότερα, του έδωσαν την ώθηση και τις μικρές λεπτομέρειες που έκαναν αυτό το γραπτό ξεχωριστό και πιο αγαπημένο από άλλα. Κι έτσι, όπως σε εμένα θύμισε Χορν και Λαμπέτη, σε κάποιον άλλο μπορεί να θυμίζει Στέφανο Ληναίο και Έλλη Φωτίου ή κάποιο άλλο αγαπημένο ζευγάρι.

Διαβάστε το και ταξιδέψτε! ( )