Stina is een nuchtere, intelligente vrouw die stevig in haar schoenen staat. Maar als ze Per ontmoet en valt voor zijn innemendheid en levenslust, geeft ze zich volledig over aan de liefde.

Haar moeder is blij met de verandering in het leven van haar dochter. De vader, rechercheur bij de politie, is minder gelukkig met de relatie. Toch lijkt alles goed te gaan, tot Stina in verwachting is. Vanaf dat moment gaat Per zich steeds agressiever en beledigender gedragen. Stina trekt zich terug. Ze schaamt zich en ‘accepteert’ het verbale en fysieke geweld tot er een grens wordt overschreden.

Hoe komt het dat vrouwen zoveel vernedering accepteren en zich zelfs schuldig voelen over wat ze hebben laten gebeuren?